ရွေးကောက်ပွဲမတိုင်မီကနေ ဒီကနေ့အထိအကြားဆုံးစကားက အမျိုးသားရေးဝါဒဆိုတာပါပဲ။ ဒီနိုင်ငံမှာနေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အမျိုးသားရေးဝါဒနဲ့ နပိုလီယံဝါဒကို သဲသဲကွဲကွဲမသိပါဘူး။ ဒါကြောင့် ရှာဖွေကြည့်မိတဲ့အခါ အခုလိုတွေ့ပါတယ်။
အမျိုးသားရေးဝါဒဟူသည်မှာ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံစည်းလုံးညီညွတ်ခြင်း၏ ကြီးမြတ်ခြင်းကို ပုံကြီးချဲ့ထားသောအတွေးအမြင်ဟု အချို့ကဆိုကြသည်။ ထိုအမျိုးသားရေးအတွေးအမြင်သည် အများအားဖြင့် မြေခြားရေခြားမှ လာရောက်ကျူးကျော်နေထိုင်သူများနှင့်ထိုသူများ၏ ဒေသခံများအပေါ်ဖိနှိပ်မှုများမှ ပေါ်ပေါက်လာလေ့ရှိသည်။ အဓိကအခြေခံသော ခံယူချက်မှာ နယ်မြေခြားမှ လာရောက်သူများ၏ အုပ်ချုပ်မှုကိုခံရသည်မှာ လုံးဝလက်မခံသင့်သောအရာဖြစ်သည်ဟူသော အတွေးအခေါ်ပင်ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားရေးဝါဒသည် အခြားသဘောတရားရေးရာလမ်းစဉ်တခုခုလွှမ်းမိုးပြီးနှင့်သော နိုင်ငံများအားလုံးလိုလိုတွင် ထပ်ဆင့်၍တည်ရှိနေလေ့ရှိပြီး သာဓကအားဖြင့် ဒီမိုကရေစီလွှမ်းမိုးသည်ဆိုသောအမေရိကန်ရှိ ရှေးရိုးစွဲဝါဒ(conservatism)သည် အမေရိကန်အမျိုးသားရေးဝါဒနှင့်ပေါင်းစပ်ထားရပြီး၊ ပုံဖျက်ထားသော အမည်ခံကွန်မြူနစ်နိုင်ငံဖြစ်သည့် တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံတွင်လည်း ကွန်မြူနစ်ဝါဒထက် အမျိုးသားရေးဝါဒ အတွေးအမြင်က ပိုမို၍ ရှေ့တန်းရောက်နေသည်ကို တွေ့ကြရမည်ဖြစ်ပါသည်။
အမျိုးသားရေးဝါဒ၏ပထမဆုံးမျိုးစေ့အနေဖြင့် အလယ်ခေတ်ဉာဏ်ပွင့်လင်းချိန်အတွင်း(Renaissance-၁၅ ရာစုဝန်းကျင်)တွင် အုပ်စိုးနေကြသော သက်ဦးဆံပိုင်ဘုရင်များ၏ ညီညွတ်သော နိုင်ငံတော်၏စွမ်းအားနှင့် အာဏာစက်ပုံစံများကို ဝါဒဖြန့်ရာမှ စတင်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သယောင်ရှိသည်။ အမျိုးသားရေးဝါဒပုံစံတခုဟူ၍ ပီပီပြင်ပြင်ပေါ်ပေါက်လာသည်မှာ ပြင်သစ်တော်လှန်ရေးတွင်ဖြစ်သည်။ ၁၇၉၂တွင် ပြင်သစ်သည် ပရူးရှားစစ်တပ်၏ ကျူးကျော်မှုကိုခံရသည့်အခါ ပြင်သစ်“ပြည်သူ”များ (အမှန်တကယ်အားဖြင့်ပြင်သစ်ဟုခေါ်တွင်နေသော နယ်မြေဒေသအတွင်းရှိသမျှလူများကို ပြင်သစ်လူမျိုးဟူ၍ ပြီးစလွယ်ခေါ်၍မရပဲ မျိုးနွယ်စုများကွဲပြားမှုများရှိသည်) ‘နိုင်ငံတော်’ကိုလက်နက်တပ်ဆင်ကာကွယ်ကြဟူသော အမျိုးသားရေးခံယူချက်ဖြင့် အပျော်တမ်းပြည်သူ့စစ်များက အသေအချာလေ့ကျင့်ထားပြီးဖြစ်သော စစ်တပ်ကိုအနိုင်ယူခဲ့သည်။
နောက်ပြီးတွင် နပိုလီယံဦးဆောင်သော စစ်တပ်၏ အမျိုးသားရေးဝါဒမသိမသာနောက်ခံထားသော အခြေအနေမှာ ဥရောပတလွှားနယ်ကျွံလာခဲ့ပြီး ပြင်သစ်၏ သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရသော ဥရောပနိုင်ငံများ၌လည်း တန်ပြန်အမျိုးသားရေးဝါဒများ ပေါ်ထွန်းလာခဲ့သည်။ နပိုလီယံကို တွန်းလှန်ကြသော ကာလအတွင်းမှစ၍ ၁၉ရာစုရောက်သည်အထိ ဥရောပတတိုက်လုံးကို အမျိုးသားရေးဝါဒများ ပျံ့နှံ့နေခဲ့ပြီး ၂၀ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင်တော့ ထိုဥရောပနိုင်ငံများ၏ ကမ္ဘာတလွှားရှိ ကိုလိုနီနယ်ပယ်များဆီအထိ အမျိုးသားရေးဝါဒအတွေးအခေါ်များ ပျံ့နှံ့လာခဲ့သည်။ အီတလီနှင့် ဂျာမဏီနိုင်ငံတို့မှာ အသည်းဆုံးဖြစ်သည်။ ထိုကာလအတွင်းမှ အီတလီစာရေးဆရာ မက်ဇီနီ(Giuseppe Mazzini)ကဆိုလျှင် "လူသားဟူသမျှသည် ‘နိုင်ငံတော်’ တရပ်ရပ်ကို ကိုယ်စားပြုထားမှသာလျှင် လူဖြစ်ရကျိုးနပ်မည်ဖြစ်ပြီး တဦးချင်းလွတ်မြောက်မှုကို အဓိကထားသော လွတ်လပ်မျှတမှုဝါဒထက် နိုင်ငံတော်တခုလုံးလွတ်မြောက်မှုရရေးကပို၍အရေးကြီးသည်"ဟုဆိုပြီး ပညာရေးတွင်လည်း တသီးပုဂ္ဂလဦးတည်သောအတွေးအခေါ်ကို ဖုံးလွှမ်းထားနိုင်စေရေးအတွက် အမျိုးသားရေးဝါဒအသိ ထည့်ပေးထားရမည်ဟုဆို၏။
ယနေ့ခေတ်တွင်တော့ အမျိုးသားရေးဝါဒလွှမ်းမိုးသောနိုင်ငံအများစုမှာ ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံများဖြစ်ကြသည်။ ၂၁ရာစုရောက်လာသည့်အခါတွင်တော့ အမျိုးသားရေးဝါဒမှာ တိုင်းတပါးမှစစ်ရေးအရ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်အုပ်ချုပ်သည်ကို တွန်းလှန်သည်ထက် စီးပွားရေးအရ ဝင်ရောက်ချယ်လှယ်အုပ်ချုပ်နေကြသည်ကို တွန်းလှန်သည့်ပုံစံပြောင်းလာခဲ့သည်။ ဤဝါဒမှာ အခြားရှိသမျှသောဝါဒများထက် စိတ်ခံစားမှုများအပေါ်တွင် မှီခိုမှုရှိနေသောသဘောရှိပြီး တစ်ဦး၏ နိုင်ငံတော်အမြင်နှင့် အခြားတစ်ဦး၏နိုင်ငံတော်အမြင်တို့ သီးခြားမဖြစ်ပဲ ဒွေးရောယှက်တင်ဖြစ်လာသည့်အခါ၊ တစ်နည်းအားဖြင့် အမျိုးသားအမြင်သည် လူမျိုးစုကွဲပြားမှုအမြင်နှင့် မကွဲပြားပဲဖြစ်လာသည့်အခါ၊ အမျိုးသားရေးဝါဒတစ်ခုဖြင့်လွှမ်းမိုးထားသော နိုင်ငံတခုအတွင်း၌ပင် လူမျိုးစုအသီးသီးက အမျိုးသားရေးဝါဒအသီးသီးကို ဆွဲကိုင်လာသည့်အခါ နိုင်ငံကို အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာဖြစ်နိုင်သည့် အန္တရာယ်အထိ ရှိလာနိုင်သည်။ နိုင်ငံအသီးသီးကို ခြိမ်းခြောက်လာနိုင်သော အဆိုပါ အမျိုးသားရေးဝါဒကို ဒေသတွင်းအမျိုးသားရေးဝါဒ(regional nationalism)ဟူ၍လည်းခေါ်ကြ၏။
အဲဒီစာကို ဖတ်ပြီးတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်အခုလို နားလည်လိုက်တယ်။ တကယ်တော့ အမျိုးသားရေးဝါဒဆိုတာဟာ တိုင်းပြည်တည်းဟူသော နယ်နိမိတ်သတ်မှတ်ချက်အတွင်းမှာရှိတဲ့ နိုင်ငံ၊ အဲဒီနိုင်ငံအတွင်းမှာ မှီတင်နေထိုင်ကြကုန်သော နိုင်ငံသားအားလုံးကို ကိုယ်စားပြုတာသာဖြစ်တယ်။ နိုင်ငံအတွင်းမှီတင်နေထိုင်ကြတဲ့ နိုင်ငံသားအားလုံးဆိုတာဟာ တိုင်းရင်းသားပေါင်းစုံရှိမယ်၊ အဲဒါအပြင် ဟောသည်နိုင်ငံရဲ့ နိုင်ငံသားဖြစ်ခွင့် ဥပဒေအရ နိုင်ငံသားဖြစ်နေကြတဲ့ တရုတ်လည်းပါမယ်၊ ကုလားလည်းပါမယ် စသဖြင့်။ အဲဒီနိုင်ငံသားတွေရဲ့ နတ်ကိုးကွယ်မှု၊ ဗုဒ္ဓဘာသာကိုးကွယ်မှု၊ ခရစ်ယန်ဘာသာကိုးကွယ်မှု၊ အစ္စလန်ဘာသာကိုးကွယ်မှု စသဖြင့် အားလုံးအကြုံးဝင်တယ်။
အဲဒီလိုမှမဟုတ်ဘဲ လူမျိုးစုတစ်ခု၊ ဘာသာတစ်ခုကို ကိုယ်စားပြုလုပ်နေတာဟာ အမျိုးသားရေးဝါဒ၊ အမျိုးသားရေးဝါဒီလို့ ခေါင်းစဉ်တပ်လို့မရဘူး။ အဲဒီလို ကိုယ်ထင်ရာခေါင်းစဉ်တပ်နေတာဟာ ဒိုင်ဗာကျန့်သီအိုရီလို့ခေါ်တဲ့ ခွဲခြားဆက်ဆံမှုသာဖြစ်လို့ ကချင်ကတမျိုး၊ ရှမ်းကတဖုံ၊ ကရင်ကတသွယ်ဖြစ်နေဦးမှာပဲ။ အမေရိကန်လိုဖြစ်လာမှာမဟုတ်သလို၊ တရုတ်လိုလည်းဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။ တိုင်းငယ်၊ ပြည်ငယ်၊ နိုင်ငံငယ်လေးတွေအဖြစ် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကွဲသွားဖို့သာ ရှိတယ်။ ဒါဟာ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံကို ကိုယ်စားပြုနိုင်တဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒ အစစ်မဟုတ်ဘူး။ အာဏာလိုချင်လို့ ပုံဖျက်ထားတာသာဖြစ်တယ်။
တကယ့်အမျိုးသားရေးဝါဒဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာလည်း တရုတ်နဲ့ အများဆုံးချုပ်ထားခဲ့တဲ့ စာချုပ်တွေကိုသာကြည့်ပါ။ အဲဒီစာချုပ်တွေကြောင့် ဟောသည်နိုင်ငံထဲက ဘယ်တိုင်းရင်းသားပြည်သူတွေ ကောင်းစားခဲ့တာရှိသလဲ။ အဲဒီစာချုပ်တွေကြောင့် ဟောသည်နိုင်ငံအတွင်းက တိုင်းရင်းသားပြည်သူတွေ အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းတွေ ပေါပေါသီသီရခဲ့တာရှိသလဲ။ ကြားရသမျှက ဒုက္ခပင်လယ်ဝေခဲ့ရတာတွေချည်း မဟုတ်ပါလား။ အဲဒီလို ဒုက္ခပင်လယ်ဝေနေတဲ့ ပြည်သူတွေဘက်က မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်ပေးခဲ့တဲ့ သာဓကဆိုတာမျိုးရော တွေ့ဖူးကြရဲ့လား။ ဒါဟာ အမျိုးသားရေးဝါဒလား၊ ကိုယ့်အမျိုးကောင်းစားရေးဝါဒလား၊ အာဏာလိုချင်လို့ ပုံဖျက်ထားတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒလား သိသာလွန်းပါတယ်။ တကယ်တော့ ဒီနိုင်ငံကလူတွေသုံးနေတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒဆိုတာဟာ နပိုလီယံကျင့်သုံးခဲ့တဲ့ ကိုယ့်အမျိုးကောင်းစားရေးဝါဒသက်သက်မျှသာဖြစ်ပါတယ်။
အောင်မျိုးထွန်းကျော်
ဇန်နဝါရီလ ၁၀ရက် ၂၀၂၁
0 comments:
Post a Comment