တကယ္႔သတင္းစာဆရာဆိုတာ

ကျွန်တော်တို့က လူထုကို ဟင်းနဲ့ မကျွေးနိုင်ရင်တောင်၊ ထမင်းချည်းကျွေးသင့်ရင် ကျွေးရမှာပဲ။ သေချာတာက ကျွန်တော်တို့ လူထုကို အဆိပ်တော့ မကျွေးဘူး

ဒီဆွေးနွေးခန်း ဗီဒီယိုဖိုင်မှာ အလယ်က ဆွေးနွေးနေတဲ့ သတင်းစာဆရာဦးရဲနိုင်မိုးရဲ့ သတင်းစာပညာသင်တန်းတစ်ခုကို ဝင်နားထောင်ခဲ့ဖူးတယ်။ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ လောက်က ရန်ကုန်မြို့ 7Day ရုံး အင်ဖိုရစ်သမ်မေ့ဇ် မှာပေါ့။ အဲဒီတုန်းက မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီသင်တန်းမှာ အခုမန္တလေးမှာ ဂျာနယ်တွေ၊ သတင်းစာတွေ၊ အွန်းလိုင်းသတင်းတွေ စီစဉ်ထုတ်လုပ် လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကိုမင်းဒင်လည်း ရှိနေခဲ့တယ်။ သူက 7Day ဂျာနယ်မှာ သတင်းထောက်အဖြစ် အလုပ်စဝင်မှာမို့ မွန်းမံအဖြစ် အဲဒီသင်တန်းမှာ တက်နေတာ။

စကားကို ပြန်ဆက်ရရင် ဒီတုန်းက စစ်အစိုးရခေတ်ဖြစ်တဲ့ အလျှောက် အချို့သောစာရေးဆရာတွေနဲ့ သတင်းစာဆရာတွေ သူတို့ကလောင်ဆက်လက်အသက်ရှင်နေဖို့အတွက် အစိုးရနဲ့ပေါင်း၊ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီအထောက်အပံ့နဲ့ သတင်းစာ၊ ဂျာနယ်ထုတ် ရပ်တည်ခဲ့ကြရတယ်။ အလားတူပဲ စာပေစိစစ်ရေးကို မျက်စိ လည်အောင်လုပ်ပြီး ရေးလို့ရသလောက် ရေးရင်း လူထုကို အသိပေးနေကြရတဲ့ အခြေအနေမျိုးလည်း ဖြစ်နေပြန်တယ်။ ဒီအခြေအနေတွေ မြင်နေရတဲ့ကျွန်တော်က အဲဒီသင်တန်းမှာ ဆရာရဲနိုင်မိုးကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးလိုက်တယ်။ ဆရာ စာရေးဆရာ၊ သတင်းစာဆရာတွေအနေနဲ့ အဲဒီလိုပူးပေါင်း လုပ်သင့်ပါသလားလို့။ ဆရာရဲနိုင်မိုးက ပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်တော်တို့က လူထုကို ဟင်းနဲ့ မကျွေးနိုင်ရင်တောင်၊ ထမင်းချည်းကျွေးသင့်ရင် ကျွေးရမှာပဲ။ သေချာတာက ကျွန်တော်တို့ လူထုကိုအဆိပ်မကျွေးဘူးလို့ ပြန်ဖြေတယ်။

ကျန်ဆရာနှစ်ယောက်ကတော့ ကိုယ်နဲ့တစ်ခေတ်တည်း ဖြတ်သန်းခဲ့ကြသူတွေမို့ ကျွန်တော့်လိုပဲ ဆရာရဲနိုင်မိုးရဲ့ အတွေးအခေါ်အယူအဆ လွှမ်းမိုးမှုရှိနေမယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။

အောင်မျိုးထွန်းကျော်

Credit : 7Day TV