တကယ္႔သတင္းစာဆရာဆိုတာ

ကျွန်တော်တို့က လူထုကို ဟင်းနဲ့ မကျွေးနိုင်ရင်တောင်၊ ထမင်းချည်းကျွေးသင့်ရင် ကျွေးရမှာပဲ။ သေချာတာက ကျွန်တော်တို့ လူထုကို အဆိပ်တော့ မကျွေးဘူး

ဒီဆွေးနွေးခန်း ဗီဒီယိုဖိုင်မှာ အလယ်က ဆွေးနွေးနေတဲ့ သတင်းစာဆရာဦးရဲနိုင်မိုးရဲ့ သတင်းစာပညာသင်တန်းတစ်ခုကို ဝင်နားထောင်ခဲ့ဖူးတယ်။ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ လောက်က ရန်ကုန်မြို့ 7Day ရုံး အင်ဖိုရစ်သမ်မေ့ဇ် မှာပေါ့။ အဲဒီတုန်းက မှတ်မှတ်ရရ အဲဒီသင်တန်းမှာ အခုမန္တလေးမှာ ဂျာနယ်တွေ၊ သတင်းစာတွေ၊ အွန်းလိုင်းသတင်းတွေ စီစဉ်ထုတ်လုပ် လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကိုမင်းဒင်လည်း ရှိနေခဲ့တယ်။ သူက 7Day ဂျာနယ်မှာ သတင်းထောက်အဖြစ် အလုပ်စဝင်မှာမို့ မွန်းမံအဖြစ် အဲဒီသင်တန်းမှာ တက်နေတာ။

စကားကို ပြန်ဆက်ရရင် ဒီတုန်းက စစ်အစိုးရခေတ်ဖြစ်တဲ့ အလျှောက် အချို့သောစာရေးဆရာတွေနဲ့ သတင်းစာဆရာတွေ သူတို့ကလောင်ဆက်လက်အသက်ရှင်နေဖို့အတွက် အစိုးရနဲ့ပေါင်း၊ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီအထောက်အပံ့နဲ့ သတင်းစာ၊ ဂျာနယ်ထုတ် ရပ်တည်ခဲ့ကြရတယ်။ အလားတူပဲ စာပေစိစစ်ရေးကို မျက်စိ လည်အောင်လုပ်ပြီး ရေးလို့ရသလောက် ရေးရင်း လူထုကို အသိပေးနေကြရတဲ့ အခြေအနေမျိုးလည်း ဖြစ်နေပြန်တယ်။ ဒီအခြေအနေတွေ မြင်နေရတဲ့ကျွန်တော်က အဲဒီသင်တန်းမှာ ဆရာရဲနိုင်မိုးကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးလိုက်တယ်။ ဆရာ စာရေးဆရာ၊ သတင်းစာဆရာတွေအနေနဲ့ အဲဒီလိုပူးပေါင်း လုပ်သင့်ပါသလားလို့။ ဆရာရဲနိုင်မိုးက ပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်တော်တို့က လူထုကို ဟင်းနဲ့ မကျွေးနိုင်ရင်တောင်၊ ထမင်းချည်းကျွေးသင့်ရင် ကျွေးရမှာပဲ။ သေချာတာက ကျွန်တော်တို့ လူထုကိုအဆိပ်မကျွေးဘူးလို့ ပြန်ဖြေတယ်။

ကျန်ဆရာနှစ်ယောက်ကတော့ ကိုယ်နဲ့တစ်ခေတ်တည်း ဖြတ်သန်းခဲ့ကြသူတွေမို့ ကျွန်တော့်လိုပဲ ဆရာရဲနိုင်မိုးရဲ့ အတွေးအခေါ်အယူအဆ လွှမ်းမိုးမှုရှိနေမယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်။

အောင်မျိုးထွန်းကျော်

Credit : 7Day TV

သီတင်းကျွတ်လပြည့် အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့မှသည်

ဥရောပပညာရှင်တွေက စခဲ့တဲ့ အဘိဓမ္မနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အငြင်းပွားမှုဟာ ၁၉၅၁ခုနှစ်မှာ ထိပ်တန်းကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ သာသနာတော်နှစ် ၂၄၉၅ခု၊ ခရစ်နှစ် ၁၉၅၁ခုနှစ် အောက်တို ဘာလ ၂၈ရက်၊ ကောဇာ သက္ကရာဇ် ၁၃၁၃ခုနှစ် သီတင်းကျွတ် လမကွယ်မီ တစ်ရက်အလို သီတင်းကျွတ်လဆုတ် ၁၃ရက်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆၇နှစ်က မြန်မာနိုင်ငံ ဗုဒ္ဓသာသနာမှာ အရေးကြီးတဲ့ အယူအဆတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာခဲ့တာပါ။ အဲဒါက အဘိဓမ္မာတရားသည် ဘုရားဟော မဟုတ်ဆိုတဲ့ အယူအဆပါ။

ကလောင်ရှင် ကိုရင်ဆေကိန္ဒရဲ့ Abhidhamma Day ခေါင်းစဉ်နဲ့ New Times of Burma မှာ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ပါလာရာက စတင်တယ်။ ဆောင်းပါးရှင်က ပိဋိကသုံးပုံ ပါဠိတော်တွင် အဘိဓမ္မတရားတော်ကို မြတ်စွာဘုရားက ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်ဟူသော အထောက်အထား မပါရှိကြောင်း၊ မြတ်စွာဘုရား တာဝတိံသာသို့ကြွချီတော်မူသည်ကို အဋ္ဌကထာဆရာ အရှင် ဗုဒ္ဓဃောသက စတင်ပေးခဲ့ကြောင်းဖြင့် အခိုင်အမာပြောလာခဲ့တယ်။

(၅၁)ကြိမ်မြောက် အဘိဓမ္မာ ၇ကျမ်း အာဂုံ၊ ရေးဖြေပူဇော်ပွဲတွင် အာဂုံဖြေဆို

ပူဇော်နေသည့် ချင်းတိုင်းရင်သူလေး

အဘိဓမ္မတရားတော်ကို ရှင်သာရိပုတ္တရာ မထေရ်မြတ်က ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်တိုင် ဟောကြားတော်မမူခဲ့လို့ဆိုတယ်။ ဒီအယူအဆကို အဘိဓမ္မာ ကျွမ်းကျင်သူများက အခုလို ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြတယ်။

အထက်ပါငြင်းခုံချက်သည် အချက်အလက်အားဖြင့် မှန်ကန်သည်။ သို့သော် နိဂုံးကောက် ချက်ချပုံ မှားယွင်းနေသည်မှာ အရှင်သာရိပုတ္တမထေရ်သည် အဘိဓမ္မတရားတော်ကို အကျဉ်း နည်းအားဖြင့် မြတ်စွာဘုရားထံမှ ကိုယ်တော်တိုင် ရရှိပူဇော်ခဲ့သည်ဆိုသောအချက်ကို သတိ မပြုမိခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည် စသဖြင့် ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြတယ်။

အယူအဆတွေဘယ်လိုပဲ ရှိခဲ့ရှိခဲ့ မျက်မှောက်ခေတ် ဗုဒ္ဓသာသနာမှာ အဘိဓမ္မာတရား ပြန့်ပွားရေးဟာ အတော်အသင့် အားကောင်းလာတယ်လို့ဆိုရမှာပါ။ တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ အဘိဓမ္မာ သင်တန်းတွေ၊ အဘိဓမ္မာတက္ကသိုလ်တွေ၊ အဘိဓမ္မာအဝေးသင်တက္ကသိုလ်တွေ၊ ပြည်နယ် နှှင့်တိုင်းအလိုက် စာဖြေဌာနတွေ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဖြစ်လာနေတယ်။ သို့သော်လည်း အဘိဓမ္မာစာမေးပွဲ ဝင်ရောက်ဖြေဆိုသူဦးရေအရ တစ်နိုင်ငံလုံး ဗုဒ္ဓသာသနာဝင်လူဦးရေ အတိုင်းအတာနဲ့ယှဉ်ရင် အားရစရာ အခြေအနေမဟုတ်လို့ ဆက်လက်ကြိုးစားကြရဦးမယ်။

လက်ရှိအချိန် အဘိဓမ္မာ သင်တန်းတွေ၊ တက္ကသိုလ်တွေ အခုလိုဖြစ်လာဖို့ အကြောင်းတရားတစ်ခု ရှိခဲ့တယ်။ ၂၀၀၇ခုနှစ် မတ်လ ၉ရက်နေ့၊ မြန်မာနိုင်ငံ ပုပ္ပါးဒေသမှာ ထေရဝါဒဗုဒ္ဓဘာသာနိုင်ငံများရဲ့ တက္ကသိုလ်များ ညီလာခံကျင်းပခဲ့တယ်။ အဲဒီညီလာခံက မြန်မာနိုင်ငံဟာ အဘိဓမ္မာနယ်ပယ်မှာ အဆင့်အမြင့်ဆုံး၊ အကျွမ်းကျင်ဆုံး ဖြစ်တာကြောင့် အဘိဓမ္မပညာရပ်ကို အထူးပြုလေ့လာသင်ကြားပေးတဲ့ တက္ကသိုလ်တစ်ခု ဦးဆောင် တည်ထောင်သင့်ကြောင်း မေတ္တာရပ်ခံ တောင်းဆိုခဲ့ကြတယ်။

နိုင်ငံတကာရဲ့ တောင်းဆိုချက်အရ သီတဂူဆရာတော်ကြီး ဒေါက်တာဉာဏိဿရ လမ်း ညွှန်ချက်နဲ့အညီ ၂၀၀၇ခုနှစ်၊ ဇွန်လ ၃၀ရက်နေ့မှာ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာအဘိဓမ္မတက္ကသိုလ်ကို တည်ထောင်နိုင်ခဲ့တယ်။

တကယ်တော့ အတိတ်သမိုင်းကို ပြန်ကြည့်ရင် ရဟန်းတော်တွေသာမက လူပုဂ္ဂိုလ်တွေ လည်း အဘိဓမ္မာကို စိတ်ပါဝင်စားစွာသင်ယူခဲ့ကြကြောင်း အထောက်အထားတွေရှိတယ်။ ကျစွာမင်း (၁၂၃၅-၁၂၄၉)နန်းစံစဉ်က မြန်မာနိုင်ငံရှေးဦးသမိုင်းမှာ အဘိဓမ္မတရားတော် အထွန်းကားအပြန့်ပွားဆုံးအချိန်ဖြစ်ခဲဲ့တယ်။ ကျစွာမင်းကိုယ်တိုင် အဘိဓမ္မာသုတေသီ တစ်ဦး ဖြစ်ကြောင်း သမိုင်းမှတ်တမ်းများက ဆိုတယ်။ ရှင်ဘုရင်ကိုယ်တိုင် မရမတ္ထဝိန္ဒုလို့ခေါ်တဲ့ အဘိ ဓမ္မကျမ်းငယ်တစ်စောင်ကို ပြုစုခဲ့တယ်။ ရဟန်း၊ လူပုဂ္ဂိုလ်တွေကို အဘိဓမ္မာသင်ခန်းစာတွေ နေ့စဉ် သင်ကြားပို့ချခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်က ယောက်ျားများသာမက အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးများပါ လေ့လာသင်ယူခဲ့ကြတယ်လို့မှတ်တမ်းရှိတယ်။

သမိုင်းတွေ၊ ရာဇဝင်တွေ၊ မဟာဝင်တွေချီပြောနေတာ ဟုတ်ပါပြီ။ ဘုန်းကြီးစာတွေ၊ ပါဠိတွေသင်တော့ ဘာအကျိုးရှိမှာလဲ။ အဘိဓမ္မာကို ဘုရားရှင်ဟောတော်မူကတည်းက လူ၊ နတ်၊ နိဗ္ဗာန် သုံးတန်သောချမ်းသာကို ပေးလိုတော်မူတဲ့အတွက် ဟောကြားတော်မူခဲ့တယ်။

အဘိဓမ္မတရားတော်ကို ဘုရားဖြစ်ပြီး သတ္တမမြောက်ဝါကာလ တာဝတိံသာနတ်ပြည် မှာ ဟောခဲ့တာဖြစ်တယ်။ မယ်တော်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သန္တုဿိတနတ်သားကို အမှူးထားလို့ စကြာဝဠာတိုက်တစ်သောင်းက နတ်ဗြဟ္မာတွေကို ဝါတွင်းသုံးလလုံးလုံး မဟာသက္ကရာဇ် ၁၀၉ခု၊ ဝါဆိုလပြည့်ကျော် ၁ရက်နေ့ကစ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့အထိ အသံမစဲဟောကြားတော် မူခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ကို အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့လို့ ဗုဒ္ဓသာသနာ ဝင် မြန်မာလူမျိုးများက ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ထားကြတာပါ။

လူတွေအတွက် သုံးလဆိုပေမယ့် နတ်သက်နဲ့တွက်ရင် မိနစ်ပိုင်းမျှသာကြာတယ်။ စိတ်ဝင်စားသူတွေတွက်ချက်လို့ရအောင် သင်္ချာဆက်သွယ်ချက် ဖော်ပြရရင် လူသက်တမ်း အနှစ်တစ်ရာမှာ တာဝတိံသာ တစ်ရက်လို့ တိတိကျကျ မှတ်သားထားနိုင်တယ်။ အိုင်းစတိုင်းရဲ့ Time and Space သီအိုရီတွေကိုလေ့လာဖူးရင်း အဲဒီသက်တမ်းကွာခြားချက်တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး အငြင်းပွားဖွယ်မရှိပါဘူး။

တာဝတိံသာနတ်ပြည် ပင်လယ်ကသစ်ပင်အရင်းခင်းထားအပ်တဲ့ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာမြ ကျောက်ဖျာထက်ကနေ ကုသလာဓမ္မာအစချီလို့ ဟောတော်မူအပ်တဲ့ အဘိဓမ္မတရားတော်ဟာ သုတ္တန်များလို ပုဂ္ဂိုလ်သတ္တဝါတို့ရဲ့ စရိုက်၊ လက္ခဏာ၊ ပါရမီအနုအရင့်အလိုက် ဟောခြင်း မျိုးမဟုတ်ခဲ့။ သတ္တဝါတွေအပေါ် မငဲ့ကွက်ဘဲ ဟောသင့်ဟောထိုက် သိသင့်သိထိုက်တဲ့ တရား မှန်းသမျှကို သဘာဝကျကျ အကျယ်ချဲ့ပြီး အသေးစိတ်ဟောကြားတဲ့ တရားဖြစ်ပါတယ်။ ဥပမာ သုတ္တန်မှာ ကုသိုလ်တရားကို များများပြုရမယ်၊ အကုသိုလ်တရားတွေကို ရှောင်ကြဉ်ရမယ်၊ မဖြစ်သေးတဲ့ ကုသိုလ်တရားတွေကို ဖြစ်ထွန်းအောင်၊ ဖြစ်ပြီး ကုသိုလ်တရားတွေကို တည်တံ့အောင် ပြုလုပ်ရမယ်စသဖြင့် ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်အမည်မျှကိုသာ အကျဉ်းဟောတော်မူပြီး၊ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်ဆိုတာ ဘယ်လိုအရာ၊ ဘယ်လောက်အရေအတွက်ရှိတယ်ဆိုတာမျိုး အသေးစိတ် မဟောပါဘူး။ အဘိဓမ္မာမှာတော့ အကုသိုလ်ရှောင် ကုသိုလ်ဆောင်ဆိုတာမျိုး ညွှန်ကြားထားရုံမက အဲဒီတရားတွေရဲ့ အကျဉ်း၊ အကျယ်ကို ဝေဖန်ဟောကြားထားတာပါ။

လူမှန်းသိတတ်စကတည်းက ပညာရပ်ပေါင်းများစွာကို အဆင့်ဆင့်လေ့လာခဲ့ကြရ တယ်။ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြုအမူ၊ အပြောအဆို၊ လူ့အဆင့် အတန်းတွေအကြောင်း ထိုက်သည့်အားလျှော်စွာ လေ့လာဖူးခဲ့ကြမှာပါ။ ဘယ်ပညာရှင်ကမှ အသေးစိတ်တိတိကျကျ မပြောနိုင်တဲ့ အဲဒီအသေးစိတ်အချက်အလက်တွေအကြောင်း အဘိ ဓမ္မာမှာ လေ့လာနိုင်ပါတယ်။ တကယ်တော့ အဘိဓမ္မာဟာ ဗုဒ္ဓသာသနာဝင်တွေနဲ့ချည်း သက်ဆိုင်တဲ့ ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှုဆိုင်ရာ ဘာသာသက်သက်မျှမဟုတ်ဘဲ၊ လူတိုင်း၊ သတ္တဝါ တိုင်းနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့ သဘာဝဓမ္မတွေပါ။

အိုင်းစတိုင်းရဲ့ အာကာသသည် ဟင်းလင်ပြင်မဟုတ်ဆိုတဲ့ အဆိုကို သိပ္ပံပညာရှင်တွေ ရှာဖွေနေချိန်မှာပဲ မြတ်ဗုဒ္ဓက ပရိစ္ဆေဒရုပ်လို့ ရုပ် ၂၈ပါး အကြောင်းမှာ ဟောထားပြီး ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒီအာကာသလို့ခေါ်တဲ့ ပရိစ္ဆေဒရုပ် ဆိုတာ ဟိုအထက်ကောင်းကင်ကြီးမှာ တွင်မက ရုပ်တရားဆိုတဲ့ ဖွဲ့စည်းမှုတိုင်းမှာ ကလာပ်ဖွဲ့တိုင်း ပါဝင်နေတယ်၊ မိမိခန္ဓာကိုယ်မှာပါ ရှိနေတယ်ဆိုတဲ့ အသိမျိုးတွေကို သိခွင့်ရပါလိမ့်မယ်။

ယူကျုမှာ ကလေးတစ်ယောက်ပဋိသန္ဓေနေပုံအဆင့်ဆင့်ကိုပုံဖော်ထားတဲ့ ဗီဒီယိုကလစ် တစ်ခုပျံ့နှံ့ခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီဗီဒီယိုကလစ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး အဘိဓမ္မာသင်တန်းမှူး ဆရာဝန်က အခုလို မှတ်ချက်ချတယ်။ ဘုရားရှင်ရဲ့ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တော်ကနော် သိပ်အံ့သြဖို့ကောင်းတယ်။ ကျွန်မတို့ ဆရာဝန်တွေ မိခင်ရဲ့ဝမ်းဗိုက်ထဲမှာ ကလေးတစ်ယောက် အဲဒီလို ပဋိသန္ဓေနေပါတယ် ဆိုတာကို သိရဖို့ မှန်ဘီလူးတွေထွင်ပြီးမှ သိခွင့်ရတာ။ အဲဒါကို ဘုရားက ဟိုး နှစ်ပေါင်း ငါးထောင်ကျော်လောက်ကတည်းက အသေးစိတ်ဟောထားပြီးသာ။ ပြီးတော့လည်း အခုတွေ့ ရှိချက်တွေနဲ့က တစ်ထပ်တည်းနီးပါးတူနေပြန်တယ်လို့ ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရဲ့ အသိဉာဏ် အမြင်နဲ့ မှတ်ချက်ချတယ်။ ခေတ်သစ်ဆေးပညာအရ ပဋိသန္ဓေနေပုံ အဆင့်ဆင့် ကိုသာဖော်ပြနိုင်တာပါ။ အဲဒီလို ပဋိသန္ဓေနေပြီဆိုတာနဲ့ အဲဒီသန္ဓေသားမှာ ဘယ်လိုစိတ်တွေ ရှိနေပြီဆိုတာကအစ အဘိဓမ္မာမှာ ဟောထားတာပါ။

နယ်ပယ်အသီးသီးက အဘိဓမ္မာပြန့်ပွားရေး ဆောင်ရွက်နေကြသူတွေဟာ မိမိတို့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းလုပ်မယ့် အချိန်တွေဖဲ့ပေးရင်း သင်ကြားမှု၊ သင်ယူမှုတွေ ဆောင်ရွက်ပေး နေပါတယ်။ အဲဒီလို ဆောင်ရွက်နေကြသူတွေထဲမှာ အိမ်မှာ သက်ဆိုင်ရာ အလုပ်သမားနဲ့ လက်ညှိုးထိုးခိုင်းနေနိုင်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ အဘိဓမ္မာသင်တန်းကို ရောက်လာပြီဆိုတာနဲ့ အားလုံးကိုယ်ထူကိုယ်ထ အောက်ခြေသိမ်းကအစ အကုန်လုပ်ပေးပါတယ်။ အဘိဓမ္မာ လာသင် တဲ့သူတွေ စိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ချမ်းသာ စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာ သင်ယူနိုင်ကြဖို့ဖြစ်သလို၊ မာနဆိုတဲ့စေတသိက်ဟာ အမျိုးယုတ်မှာ ဖြစ်စေတတ်တယ်ဆိုတာ သူတို့ကောင်းကောင်း သိကြလို့ပါ။ အဲဒါအပြင် လူတိုင်းကြိုက်လေ့မရှိတဲ့ အဆင့်အတန်းကွဲမှု၊ ခွဲမှုတွေအကြောင်းလည်း သိကြပြန်တယ်။ သတ္တဝါတိုင်းဟာ ကြိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မကြိုက်သည်ဖြစ်စေ ပဋိသန္ဓေနေပါပြီ ဆိုကတည်းက မိမိပြုဖူးတဲ့ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်အလိုက် အဆင့်အတန်းအခွဲခံကြရပြီးသား။ ဒါကိုနားမလည် လက်မခံချင်လို့မရသလို ကိုယ်နဲ့မအပ်စပ်တဲ့ကိစ္စတွေမှာ တန်းတူထင်ပြီး ဝင်ပါဖို့အခွင့်အရေးမရှိဘူးဆိုတာ မွေးရာပါဉာဏ်ပညာ ကန့်သတ်မှုပါပဲ။ ဘဝဟောင်းက ကိုယ်တိုင်လုပ်ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ်၊ အကုသိုလ်ရဲ့ အကျိုးဆက်၊ မိမိကိုယ်တိုင် သတ်မှတ်ခဲ့တဲ့ကိစ္စ၊ လက်မခံချင်လည်း လက်ခံနေကြရမယ့်ကိစ္စပါ။ လောကမှာ ပုဂ္ဂိုလ်အမျိုးအစားပေါင်း ၁၂ မျိုးတောင်ရှိတယ်ဆိုတာ အဘိဓမ္မာသင်ရင်း သိလာကြရမယ်။ အခြေအနေမှန်ကို လက်ခံပြီး လက်ရှိကိုယ်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ဘဝကို ပဋိသန္ဓေအစွမ်းရှိသလောက် ကိုယ်တိုင်ပြုစီမံလို့ ရပါတယ်။

ပညာရပ်တစ်ခုကို လေ့လာတယ်ဆိုတာ အချိန်ပေးကြရစမြဲပါ။ အားမှသင်မယ်ဆိုရင် ဘယ်တော့မှ ပညာရှိသူဖြစ်လာမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ပညာရဲ့အစက သင်ယူမှုကစပါတယ်။ သင်ယူ မှုမရှိရင် ပညာဖြစ်မလာနိုင်သလို၊ ပညာမရှိရင် အရာရာမှာ အလွဲလွဲအမှားမှားနဲ့ ဆုံးဖြတ်လုပ် ကိုင် မိတတ်ပါတယ်။ သင်တန်းလာတက်နေတဲ့ ကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူတွေ၊ စျေးသည်တွေ၊ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေ၊ အစိုးရဝန်ထမ်းတွေ စသဖြင့် အားနေလို့ လာသင်တဲ့သူရယ်လို့ အငြိမ်းစား အဘိုးအဘွားအရွယ် အသက် ၆၀ကျော် ၇၀အရွယ်တွေသာ ရှိပါတယ်။ ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် အဘိဓမ္မာကို အသက်အရွယ်မရွေး သင်ယူနိုင်တယ်ဆိုတာ သိသာပါတယ်။

စျေးတစ်ခုမှာ ကုန်စိမ်းရောင်းတဲ့ အဘိဓမ္မာသင်တန်းသားတစ်ယောက်ဆိုရင် မနက် ၁နာရီခွဲ ၂နာရီလောက် မန္တလေးကမ်းနားစျေးလို၊ စျေးချိုလိုနေရာတွေက ကုန်စိမ်းတွေဝယ်၊ မနက်၅နာရီလောက်ဆို ကိုယ့်စျေးပြန်လာရောင်း၊ အဲဒီကနေ နေ့ခင်း ၁၁ခွဲလောက်အထိရောင်း ချပြီးတာနဲ့ အဘိဓမ္မာသင်တန်းချိန် ၁၂နာရီခွဲကို အမီလာတက်၊ အဲဒီလို ကြိုးစားပမ်းစား သင်ယူ ကြရတာပါ။ ဆိုလိုတာ ကိုယ်ကိုးကွယ်တဲ့ဘာသာရဲ့ အနှစ်သာရကိုရဖို့၊ အလှူလုပ်၊ ဥပုတ်စောင့်တာလောက်နဲ့ လမ်းဆုံးမနေအောင် ဝီရိယစိုက်ကြိုးစားကြဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒါမှသာ မြန်မာ့လူအဖွဲ့အစည်းက ငြိမ်းချမ်းတဲ့ ယဉ်ကျေးတဲ့ သိက္ခာရှိတဲ့ လူ့အဖွဲ့ အစည်း ဖြစ်လာမှာပါ။

အခုနောက်ပိုင်း ဗုဒ္ဓသာသနာဝင်သာဆိုကြတယ်၊ ကိုယ်ကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားဟောသွားတာ ဘယ်နှစ်ကျမ်းရှိမှန်းမသိ၊ ဘာတွေဟောသွားမှန်းမသိ ဆိုသူတွေ ရာခိုင်နှုန်းနဲ့တွက်ရင် အတော် များနေတာက ဗုဒ္ဓဘာသာတိုင်းပြည်တစ်ခုအတွက်တော့ ဆုံးရှုံးမှုအတော်ကြီးတယ်။ မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့ တရားအစစ်အမှန်၊ အနှစ်သာရတွေနဲ့ ဝေးမှန်းမသိ ဝေးနေကြတော့ ကြမ်းတမ်းတဲ့လူ့အဖွဲ့ အစည်း ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာနေတယ်။ အချို့ဆို လောင်းကစားအမှုဟာ ဘုရားဟောသီလထဲ မပါလို့ သီလမကျိုးဘူးလို့တောင် တထစ်ချယုံကြည်သူတွေရှိတယ်။ ဖဲရိုက်တာ၊ ငါးမျှား တာတွေဟာ စိတ်တည်ငြိမ်တဲ့အတွက် တရားထိုင်တာနဲ့ အတူတူပဲလို့ထင်ကြသလို လော ဘ၊ ဒေါသနဲ့မကင်းတဲ့ မိစ္ဆာသမာဓိပါလို့ မသိကြပြန်ဘူး။ မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိလို့ ခေါင်းစဉ်တပ်လိုက်တာနဲ့ သူတစ်ပါးအမြတ်တနိုးကိုးကွယ်တာတွေကို လက်ညှိုး ထထိုးချင်ကြတယ်။ တကယ်တော့ ငါပဲ၊ ငါ့အဖွဲ့အစည်းပဲ၊ ငါမိသားစုပဲ ဆိုတာတွေကလည်း မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိတွေပါပဲ။ အဲဒီလို မိမိကိုယ်ပိုင် ဉာဏ်နဲ့ တွေးချင်ရာတွေး ထင်ချင်ရာထင်တာတွေ တကယ်မှန်မမှန် အဘိဓမ္မာတရားနဲ့ တိုက်ဆိုင်ကြည့်လိုက်ဖို့ အခုအချိန်ဟာ အခွင့်အခါသင့်တဲ့အချိန် ရောက်နေပါပြီ။

(၅၁)ကြိမ်မြောက် အဘိဓမ္မာ ၇ကျမ်း အာဂုံ၊ ရေးဖြေပူဇော်ပွဲတွင် ဓမ္မသိင်္ဂဏီ မာတိကာကျမ်း

အာဂုံဖြေဆိုပူဇော်နေသည့် ကလေးငယ်

အဘိဓမ္မကိုသင်ယူဖို့ ဘာအရည်အချင်းကန့်သတ်ချက်မှ မရှိသလို၊ သင်ပြီး စာတွေပြန် ကျက် မဖြစ်မနေစာမေးပွဲ ဝင်ဖြေရမယ်ဆိုတဲ့ ကန့်သတ်ချက်မျိုးလည်း မရှိပါဘူး။ အဘိဓမ္မာ ပညာဆိုတာ ဒီလိုဒီလိုပါလို့သိအောင် သဂြိုဟ်ကိုးပိုင်းကစ အထက်ကျမ်းရင်း အဆင့်ဆင့်အထိ လေ့လာနိုင်ပါတယ်။ ဘုန်းကြီးစာတွေမို့ ပါဠိတွေနဲ့ခက်မယ်လို့လည်း မထင်လိုက်ပါနဲ့ သင်ရိုးညွှန်းတမ်း အများစုကို မြန်မာလို ရှင်းနေအောင် ရေးသားပြဌာန်းပေးထားတာပါ။

နိုင်ငံတော်သံဃာ့မဟာနာယကအဖွဲ့ဝင် ဆရာတော်ကြီးတစ်ပါးကဆိုရင် အဘိဓမ္မဆိုတာ ဟိုလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက ရှိခဲ့တာ။ အခုမှခေတ်ထနေတယ်။ အေး သင်ကြ မယ်ဆိုရင်လည်း သူများလုပ်လို့လိုက်လုပ်တဲ့ ပေါ်ပင်သဘောမျိုးမဟုတ်ဘဲ၊ ကုသိုလ်ဖြစ်အောင် သင်ကြလို့ မိန့်တော်မူတယ်။

သီတင်းကျွတ်လပြည့် အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ရောက်လေတိုင်း တာဝတိံသာနတ်ပြည် ကနေ သင်္ကဿမြို့ဆီ ဘုရားပြန်လည်ကြွချီလာတာကို ရည်မှန်းလို့ ဆီးမီး၊ ဖယောင်းတိုင် ပူဇော်ရင်း၊ ဘုရားရှင်ဟောကြာတဲ့ အဘိဓမ္မာတရားတော်တွေ နှလုံးအိမ်မှာ ကိန်းအောင်နေတဲ့ ဗုဒ္ဓသာသနာဝင်အစစ်တွေဖြစ်အောင် မိမိတို့နဲ့ နီးစပ်ရာ အဘိဓမ္မာသင်တန်းတွေ တက်ရောက် သင်ယူကြခြင်းဖြင့် ဒါမှမဟုတ် လက်လှမ်းမီရာ အဘိဓမ္မာစာပေတွေ လေ့လာကြ ခြင်းဖြင့် မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းကို ငြိမ်းချမ်းတဲ့၊ ယဉ်ကျေးတဲ့၊ သိက္ခာရှိတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်း ဖြစ်အောင် တည်ဆောက်ကြရအောင်ပါ။

အောင်မျိုးထွန်းကျော်

ဓာတ်ပုံ - ဒေါ်ရီရီစိန်

ကျမ်းကိုး

- အဘိဓမ္မအဆင့်မြင့်ဒီပလိုမာ ပထမအဆင့်ပြဌာန်းစာအုပ်၊ အဘိဓမ္မတက္ကသိုလ်။

- အဘိဓမ္မာရိုးရိုးတန်း သဂြိုဟ်ကိုးပိုင်းပြဌာန်းစာအုပ်၊ အောင်မင်္ဂလာဓမ္မသိပ္ပါလ

ဗုဒ္ဓစာပေသင်တန်းကျောင်း။

မြန်မာ့စီးပွားရေး တက်နေလား ကျနေလား?

မြန်မာ့စီးပွားရေး တက်နေလား ကျနေလား?

ကမ္ဘာ့ဘဏ်လို နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းတွေက ကောက်လို့ ရတဲ့ စာရင်းအင်း အချက်အလက်တွေ ပေါ်မူတည်ပြီး မြန်မာ့စီးပွားရေး 6% 7% နဲ့တိုးတက်တယ် လို့ ပြောပါတယ်။ အစိုးရကလည်း စီးပွားရေးတက်နေတယ်လို့ အခိုင်အမာပြောနေပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ MMRD ကုမ္ပဏီက ပြည်တွင်း လုပ်ငန်းရှင်တွေကို လေ့လာပြီးတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်အတွင်း ဆက်တိုက်ကျနေတယ်လို့ ပြောကြပါတယ်။

ဘယ်ဟာမှန်သလဲ။ ?

My comment:

တိုင်းကြတဲ့ ပေတံ မတူလို့ပါ။

နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းတွေက နိုင်ငံတခုရဲ့ စီးပွားရေးတိုးတက်လား မတိုးတက်လားဆိုတာကို တိုင်းတာတဲ့ အချက်တွေရှိပါတယ်။

GDP, Export, Import, Purchasing power. ကုန်သွယ်ရေးလိုငွေ စတဲ့ အချက်တွေပေါ်မူတည်ပြီး တိုင်းတာပါ။

အဲဒီအဖွဲ့အစည်းတွေ ပြောတာက macroeconomy တစ်နိုင်ငံဆိုင်ရာ စီးပွားရေး အခြေအနေကို ပြောတာပါ။

မြန်မာနိုင်ငံက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေက ပြောတာက microeconomy တဦးချင်းစီ စီးပွားရေး ကောင်းတာ မကောင်းတာကို ပြောတာပါ။

မြန်မာနိုင်ငံသား လုပ်ငန်းရှင် အများစု အနေနဲ့စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေတော့ မကောင်းတာအမှန်ပါ။

ဒါ ဘယ်လိုမှ ငြင်းလို့ မရပါဘူး။

မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးတိုးတက်နေပေမဲ့ မြန်မာနိုင်ငံက ပြည်တွင်းလုပ်ငန်းရှင်များရဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကျဆင်းနေတယ်လို့ပြောရမှာပါ။

ဒီတော့ ပြည်တွင်း လုပ်ငန်းရှင်အများစုရဲ့ လုပ်ငန်းကျနေပြီး နိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးတက်နေတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။

နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းတွေ မှားပြီး တွက်ချက်ကြတာလို့ ယူဆလိုက်ရင် အဲဒီ ပြည်တွင်းလုပ်ငန်းရှင် နောက် နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ လုပ်ငန်းပြုတ်နေပါပြီ။

လုပ်ငန်းရှင် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ တကယ်ဖြစ်နေတာက ဒီလိုပါ။

အခုနှစ်ပိုင်း ငါးနှစ်အတွင်း မြန်မာပြည်မှာ လာပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့ နိုင်ငံခြား ကုမ္ပဏီ လေးငါးထောင် လာက်ရှိနေပါပြီ။

တချို့လုပ်ငန်းက ဝန်ထမ်း ဆယ်ဂဏန်း တချို့က ငါးထောင် တသောင်း လောက်ရှိပါတယ်။

စာရင်းအသေအချာကောက်ထားတာ မရှိပေမဲ့ အကြမ်းအားဖြင့် လူ တသန်း နှစ်သန်းကြားလောက် အလုပ်ခန့်ထားတာပါ။

အရင်းအနှီး အများဆုံးမြုပ်နှံပြီး နိုင်ငံခြားထုတ်ကုန်တန်ဖိုး အများဆုံးက ရေနံဓာတ်ငွေ့ပါ။

လူသိအများဆုံးနဲ့ နိုင်ငံသားအများဆုံးသုံးဖြစ်တာက Telenol, Oredoo တို့လို telecommunication လုပ်ငန်းတွေပါ။

Coca Cola, KFC, Starbuck တို့လို အမေရိကန် ကုမ္ပဏီတွေပါလာသလို CP, Hwawai, Grab, ZTE တို့လို 

ကမ္ဘာ့အဆင်မှီ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံက ကုမ္ပဏီတွေလည်း ပါလာပါတယ်။

အဲဒီ ကုမ္ပဏီတွေက အလုပ်အကိုင် သိပ်မဖန်းတီးပေးနိုင်ပေမဲ့ ကုမ္ပဏီအကြီးတွေက အလုပ်ခေါ်ရင် လုပ်ခလစာ မြင့်မြင့်ပေးပြီးခေါ်တတ်ပါတယ်။

အင်ဂျင်နီယာကျောင်းဆင်းတော်တော်များများဟာ စင်္ကာပူလစာကို မရှံုံးလောက်အောင်ရကြပါတယ်။

GDP တမျိုးသားလုံး ထွက်ကုန်ပမာဏမှာ အချိုးအစာ းတော်တော်များများ ပါဝင်နေပြီး နိုင်ငံစီးပွားရေးတိုးတက်နေတယ် ဆိုတဲ့ ပုံရိပ်ထွက်စေတာပါ။

အခု ၂၀၁၈ ခုနှစ် မြန်မာ့ သမိုင်းတလျောက်မှာ ကုန်သွယ်မူ export impory ပမာဏ အမြင့်မားဆုံး ဖြစ်လောက်အောင် မြင့်တက်လာတာ FDI နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြုပ်နှံမူကြောင့်ဆိုတာ ငြင်းလို့မရပါဘူး။

မြန်မာစီးပွားရေးကို အင်ဂျင် အသစ်နဲ့ မောင်းနှင်နေတယ်ဆိုတာ အမှန်ပါ။

ဒါတောင် ရခိုင် အရေးအခင်းကြောင့် ရင်းနှီးမြုပ်နှံမူ အရှိန်ကျသွားလိုပါ။

နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီ အများစုက အောက်ခြေအလုပ်သမားတွေအတွက် အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်း သိပ်မဖန်တီးပေးတဲ့အတွက် ဓနခွဲဝေမူသေချာ မရှိသေးတဲ့အပြင် ကုမ္ပဏီအများစုဟာ အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့်ကာလမှာဘဲရှိနေတဲ့အတွက် အခွန်ငွေလဲမရသေးပါ။

ယှဉ်ပြိုင်ခံရတဲ့ မြန်မာ လုပ်ငန်းရှင်တွေတော့ လုပ်ငန်းပြုတ်လုပြုတ်ခင် ဖြစ်နေပါပြီ။

မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်များ လုပ်ငန်းမကောင်းလို့ကျရှုံးရခြင်းရဲ့ အကြောင်းရင်းများ

၁။ နည်းပညာ နိမ့်ကျခြင်း

မြန်မာလုပ်ငန်းရှင် အများစု လုပ်ကြတာက စားသောက်ကုန်ထုတ်လုပ်ခြင်း အများစုဖြစ်ပြီး နည်းပညာအဆင့်နိမ့်ကြပါတယ်။

နောက်ပြီး ထုတ်ကုန်အဆင့် သိပ်မများတဲ့ လုပ်ငန်းတွေဘဲ လုပ်နိုင်ပါတယ်။

အခု AFTA ဖြစ်သွားတော့ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံက သွင်းလာတဲ့ ကုန်ပစ္စည်းတွေကို ဘယ်လိုမှ ယှဉ်ပြိုင်နိုင်တာ မရှိပါဘူး။

ပြည်တွင်း စက်ရုံ အများစုက စက်အဟောင်းတွေ အများကြီးစုမိသွားပြီး သံတိုသံစအနေနဲ့ရောင်းစားရမဲ့ အဆင့်ဖြစ်နေပါပြီ။

ဥပမာ ဆီစက်ဆိုပါတော့ အကုန်နီးပါးရပ်နေပါပြီ။

ရေခဲစက်ဆို ပြုတ်တာကြာပါပြီ။

မြန်မာပြည်ထုတ် ၈၁/၄" နှစ်လုံးထိုး ကွန်ပလပ်စာ ဆိုတာ နာမည်ကြီးပါ။

ဂျပန်တယောက်ကို ပြပြီး ဒါကို မြန်မာပြည်က ထုတ်တာလို့ ပြောတော့ အရမ်း အံ့သြသွားပါတယ်။

ရုတ်တရက် အထင်ကြီးပြီး အံ့သြတာလို့ထင်ခဲ့ပေမဲ့ သူက အဲလို efficient မဖြစ်တဲ့ compressor ကို တကမ္ဘာလုံး မသုံးတာကြာပြီ။

စွမ်းရည်ပိုကောင်းတဲ့ ၃" ၆ လုံးထိုး compressor တွေဘဲသုံးတော့တယ် လို့ပြောလိုက်တော့မှ ကိုယ့်ကို သနားပြီး အံ့သြသွားမှန်းသိလိုက်ရပါတယ်။

တခြားလုပ်ငန်းတော်တော်များများမှာလဲ ဒီအတိုင်းပါဘဲ။

၂။ အကြံအဖန် လုပ်ကြလို့ပါ။

ဓာတ်ပုံမှာပါတဲ့ အုတ်က မြန်မာလုပ်ငန်းရှင် ဖုတ်ထားတဲ့အုတ်နဲ့ FDI ကြောင့် အခုတလော တနိုင်တပိုင်လာဖုတ်တဲ့ စျေးကွက်ထဲမှာ လေးပေါင်အုတ်လို့ ခေါ်တဲ့အုတ်တို့ပါ။

မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်ဖုတ်တဲ့အုတ်က အခုရက်ပိုင်း မိုးသုံးလေးရက်ရွှာတော့ အရည်ပျော်သွားပါတယ်။

FDI အုတ်ကတော့ နဂိုအကောင်းအတိုင်းကျန်နေပါတယ်။

မြန်မာအုတ်ကို အုတ်ပုံစံရိုက်တော့ မြေနီဆိုးပြီး ထင်းနဲ့ဖုတ်ပါတယ် ထင်းအကုန်သက်သာအောင် အကာလောက်ကျက်တာနဲ့ မီးထိုးတာရပ်လိုက်ပါတယ်။

လာပို့ရင် အုတ်ပွဲစားက တဆင့်လာပို့ပြီး အလုံးရေခိုးပါတယ်။

FDI တွေက ဒါကို ချက်ချင်း သတိထားမိသွားပါတယ်။

သူတို့က မြေစေးလုပ်ပြီး ကျော်မီးသွေးမှုန့်ဝယ်ပြီး ရောလိုက်ပါတယ်။

လျပ်စစ်နဲ့ ဖုတ်ပြီး အရည်အသွေးက နိုင်ငံတကာက အုတ်တွေလို ကောင်းလာပါတယ်။

လာပို့ရင် အရေအတွက် အပြည့်အပြင် အပို ၄ ၅ ၁၀ လုံးပါလာတတ်ပါတယ်။

ဒါဟာ FDI တွေ ဝင်လာတော့ ချက်ချင်းအောင်မြင်သွားပြီး မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်တွေ ချက်ချင်းကျရှုံးသွားတဲ့ အကြောင်းရင်းတခုပါ။

၃။ အမျှော်အမြင် မရှိလို့ပါ။

ရေတို အကျိုးအမြတ်ကိုဘဲကြည့်ပြီး လုပ်ကြပါတယ်။ မျက်တောင်တဆုံးဘဲကြည့်ကြပါတယ်။ မျက်စိတဆုံး မကြည့်ကြပါဘူး။

နိုင်ငံတကာမှာ လုပ်ငန်းအောင်မြင်မူကို comsumer ဘယ်လောက်များများရဲ့ အကျိုးကို သယ်ပိုးနိုင်ကောင်းမလဲ ဆိုတာကို တိုင်းတာပေမဲ့ မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်တွေက ရေတိုအမြတ်ဘဲကြည့်တာပါ။

အခု နိုင်ငံခြားထွက်လည်ကြ ရှော့ပင်းထွက်ကြ ဆေးထွက်ကုကြ ကျောင်းသွားတက်ကြပေမဲ့ စက်ရုံလေ့လာရေး လုပ်ငန်းလေ့လာရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေ့ဆုံပွဲ business matching တွေ စီးပွားရေး seminar တွေ သွားတက်ကြတဲ့သူ အတော်နည်းပါသေးတယ်။

နိုင်ငံခြားထွက်တာ အရသာပြီး ကြွားဖို့လောက်ဘဲ ဖြစ်နေတာပါ။ စဉ်ဆက်မပြတ် သင်ယူလေ့လာနေရမယ်ဆိုတာ သတိမထားမိကြပါဘူး။

ဒါနဲ့ မြန်မာပြည်ကနေ နိုင်ငံခြားသွားလည်ကြတဲ့ မြန်မာပြည်ကလူတွေက ဘာစီးပွားရေးလုပ်ပြီး အောင်မြင်နိုင်မလဲ ဆိုတာ သတိမထားမိကြပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ မြန်မာပြည်ရောက်လာတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေက မြန်မာပြည်မှာ ဘာစီးပွားရေးလုပ်ပြီးအောင်မြင်နိုင်မလဲဆိုတာ ချက်ချင်း သတိထားမိကြပြီး မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်တွေထက် အရေအသွေးပိုကောင်းအောင် လုပ်လိုက်ကြတာပါ။

ဒါအပြင် မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်တွေက ဘာသာစကားကျွမ်းကျင်အောင် လေ့လာဖို့ လိုတာလဲသတိမပြုမိကြပါဘူး။ အထူးသဖြင် စီးပွာရေးလုပ်ပြီးအောင်မြင်ဖို့ တရုတ်ဘာသာ စကား တတ်ဖို့ လိုတယ်ဆိုတာ သိပ်သတိမထားမိသေးလို့ပါ။

၄။ အလုပ်သမားတွေ မကောင်းလို့ပါ။

ပညာတတ် မြန်မာလူငယ်လေးတွေကိုတော့ မြန်မာပြည်ရောက်နေတဲ့ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီ FDI တွေက လစာကောင်းကောင်းပေးပြီး ခေါ်သွားလို့ ကုန်နေပါပြီ။

ပညာတတ်ဖြစ်ရင် အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိသေးတဲ့ လူတွေဘဲ မြန်မာလုပ်ငန်းရှင်တွေ ခေါ်နိုင်တော့တာပါ။

အသစ်ခေါ်သင်ပေးလိုက် လူရည်လည်သွားရင် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီ ရောက်သွားလိုက်ဖြစ်နေတာပါ။

ပြည်တွင်းလုပ်ငန်းရှင်တွေခေါ်လို့ရတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေ ခိုကြတာ ခိုးကြတာ ထုံးစံလိုဖြစ်နေပါပြီ။

၅။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိကြတာပါ။

ပြည်တွင်းက လုပ်ငန်းရှင်းအချင်းချင်း ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့ အားနည်းတဲ့အပြင် နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတွေနဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ဖို့လည်း အားနည်းတတ်ပါတယ်။

မြန်မာလုပ်ငန်းရှင် အများစု စဉ်းစားကြတာက နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီ ဝါးမျိုသွားမှာ စိုးရိမ်ကြတာပါ။ ထူးထူးခြားခြား တွေးနည်းနဲ့ ကန့်ကွက်တာလည်း ရှိပါတယ်။

မြန်မာ့ ဂီတပညာရှင်နဲ့ နိုင်ငံခြားဂီတပညာရှင်တွေ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်တော့ မြန်မာ့ တူရိယာနဲ့ နိုင်ငံခြားတူရိယာတွေ ပေါင်းစပ် တီးခတ်တာမျိုးကို မြန်မာ့ ဂီတ ပျောက်ကွယ်သွားမှာ စိုးလို့ ဆိုပြီး ကန့်ကွက်တာမျိုးပါ။

မြန်မာ့ တူရိယာတွေက နိုင်ငံတကာကို ပြန့်နှံသွားပြီး ကမ္ဘာကို လွမ်းမိုးသွားနိုင်တာမျိုးလဲ ဖြစ်နိုင်တယ် 

ဆိုတာမျိုး မတွေးကြပါဘူး။

နမူနာ ပြောရရင် ထိုင်းအစားအစာက နိုင်ငံတကာကလူတွေစားလို့ အဆင်ပြေအောင် နိုင်ငံတကာအစားအစာတွေနဲ့ ပေါင်းပြီး ကပြားဟင်းလုပ်ထားတာပါ။ အခု တကမ္ဘာလုံး ပြန့်နှံနေပါပြီ။

နိုင်ငံတကာကလူတွေနဲ့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပြီး လိုသလို ညှိနှိုင်းမူ မရှိရင် မြန်မာ့ ယဉ်ကျေးမူဘဲဖြစ်ဖြစ် မြန်မာ့စီးပွားဘဲဖြစ်ဖြစ် မြန်မာလူမျိုးဘဲဖြစ်ဖြစ် တွင်ကျယ်နိုင်တဲ့ ဂွင် တဖြေးဖြေးကျဉ်းမြောင်းလာပြီး ကြာရင် ပျောက်ကွယ်သွားမှာပါ။

၆။ လုပ်ငန်းရှင်တွေ ကြံဖန်ငြင်းခုန်နေလို့ပါ။

မြန်မာတွေ တဦးချင်း တော်ကြပါတယ်။ တကမ္ဘာလုံးက လူတွေနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ကြပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ လေးငါးဦးလောက် ပေါင်းပြီး တခုခု လုပ်ရင်တော့ တကမ္ဘာလုံးကလူတွေရဲ့ နောက်ဆုံးနီးပါးကို ရောက်သွားတတ်ပါတယ်။ တယောက်နဲ့တယောက် ရှာကြံအပြစ်ပြော ဆရာလုပ်နေကြလို့ပါ။

လုပ်ငန်းရှင်တွေလည်း ဒီအတိုင်းပါဘဲ။ ပိုက်ဆံသာ ချမ်းသာတာပါ။ စိတ်ဓာတ်ဆင်းရဲတတ်ပါတယ်။

၇။ လျှပ်စစ်မီး မရလိုပါ။

ဒါတော့ အမှန်ပါ။ လိုသလောက် မရတဲ့အပြင် မကြာမကြာမီးပြတ်တတ်ပါတယ်။ လာတဲ့ လျပ်စစ်မီးကလဲ မီးအား voltage ကျတတ်ပါတယ်။

တချို့နေရာမှာ စက်တွေလည်ဖို့ မရလောက်အောင် ကျတတ်ပါတယ်။

အဲဒါရဲ့ နောက်ဆက်တွဲက တူညီတဲ့ ဝန်အားကို လုပ်နိုင်အောင် မီးပိုစားတယ်။ ampere တက်ပါတယ်။

အဲဒါ သွယ်ထားတဲ့ မီးကြိုးတွေ လျပ်စစ်ပစ္စည်းတွေ လောင်တတ်ပါတယ်။ မီးအားမြင့်စက်သုံးတော့ ကုန်ကျစရိတ်ပိုကုန်ပါတယ်။

ဒါနဲ့ နိုင်ငံခြားက ထုတ်ကုန်တွေကို ပြိုင်ထုတ်ဖို့ လျှပ်စစ်များများသုံးမဲ့ လုပ်ငန်းတွေ မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး။

၈။ လုပ်ငန်းလုပ်လို့ ခက်အောင် အစိုးရရဲ့ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေ ခက်လို့ပါ။ 

မူဝါဒ မကြာခဏပြောင်းတတ်လို့ပါ။

အခုတော့ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေ အတော် ဖြေလျော့ပေးပြီးနေပါပြီ။ ဒါပေမဲ့ ထပ်လျော့ဖို့ လိုတဲ့အပြင် လျှော့လွန်းလို့ စည်းမဲ့ ကမ်းမဲ့ လုပ်တာမျိုးတွေ ဥပဒေဘောင် အပြင်က လုပ်တာတွေကို ထိန်းသိမ်းဖို့ လိုလာပါတော့မယ်။

၉။ တရားဥပဒေ စိုးမိုးဖို့ rule of law လိုပါတယ်။

အခု မြန်မာနိုင်ငံကနေ နိုင်ငံခြားထွက်လည်တဲ့သူ တနှစ်ကို သုံးသန်းလောက်ရှိပါတယ်။ ထိုင်းတနိုင်ငံထဲကို သုံးသိန်းကျော် သွားလည်ပါတယ်။

နိုင်ငံခြားထွက်အလုပ်လုပ်တဲ့သူတွေ လေးငါးသန်းလောက်ရှိနေနိုင်ပါတယ်။ အဲဒီ မြန်မာနိုင်ငံသားတိုင်း တခြားနိုင်ငံရောက်သွားရင် အခွန်ဆောင်ဖို့ လိုရင် ဆောင်ပါတယ်။

စည်းကမ်းတွေလဲလိုက်နာကြပါတယ်။ အမှိုက်လည်း စနစ်တကျပစ်ပါတယ်။ ကွမ်းတံထွေးတွေလည်း လျောက်မထွေးကြပါဘူး။

အလုပ်ချိန်လည်း မနောက်ကျပါဘူး။ ခိုကပ်ပြီးလည်း မလုပ်ကြပါဘူး။ တယောက်နဲ့တယောက်လည်း ကူညီတတ်ကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်တော့ အခွန်လည်း မဆောင်ပါဘူး။ စည်းကမ်းလည်း မလိုက်နာတော့ပါဘူး။ အမှိုက်လည်း စနစ်တကျ မပစ်တော့ပါဘူး။ ကွမ်းတံထွေးလည်း ထွေးချင်ရာထွေးပါတယ်။ အလုပ်ချိန်လည်း အမြဲနောက်ကျပါတယ်။ အလုပ်မှာလည်း ခိုကပ်တတ်ကြပါတယ်။

တယောက်နဲ့တယောက်လည်း ပုတ်ခတ်တိုက်ခိုက်နေတတ်ပါတယ်။ လူကတော့ ဒီလူတွေပါဘဲ။

နိုင်ငံခြားမှာတော့ ဥပဒေချိုးဖောက်ရင် ထိထိရောက်ရောက် အရေးယူပါတယ်။ ဒီတော့ စည်းကမ်း ဥပဒေလိုက်နာကြပါတယ်။မြန်မာပြည်ပြန်တော့ ဥပဒေချိုးဖောက်တာမျိုးကို မသိကျိုးနွံပြုထားတယ်။

တရားဥပဒေ စိုးမိုးမူ မရှိဘူးဆိုပါတော့။ ဒါနဲ့ လူတွေနေချင်သလို နေလာကြတယ်။ ပြီးတော့ ပြည်သူတွေ စီးပွားရေး အဆင်ပြေအောင် အစိုးရက စီစဉ်ပေးရမယ်။ အစိုးရမှာ တာဝန်ရှိတယ် လို့ ပြောလာတယ်။ နိုင်ငံအတွက် တာဝန်မဲ့လွန်းပါတယ်။

ကြားဘူးတာက ဂျပန်ခေတ်တုန်းက ခိုးတာ ဝှက်တာ လိမ်တာ မရှိကြဘူးလို့ လူကြီးတွေ ပြောကြတာပါ။ ခိုးတဲ့ဝှက်တဲ့ ကလိမ်ကကျစ်လုပ်တဲ့သူတွေကို လက်သဲခွံခွာတာမျိုး လုပ်ခဲ့လို့ပါ။ မြန်မာနိုင်ငံကို စင်္ကာပူလို ကြီးပွားတိုးတက်တာမျိုး ဖြစ်စေချင်ရင် ဥပဒေ စည်းကမ်းထိန်းတာမျိုး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လုပ်သင့်ပါတယ်။

ဥပမာ စင်္ကာပူကလို ကြိမ်ဒဏ်မျိုးပေးပြီး စင်္ကာပူက ကြိမ်ဒဏ်ပေးတဲ့သူတွေဖိတ်ပြီး ဘယ်လို ရိုက်လဲဆိုတာ ဗီဒီယိုရိုက်ပြီး တနိုင်ငံလုံးပြသင့်တာပါ။ စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ လုပ်တာ လွန်နေပါပြီ။ အဲဒီလို စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့နေလာသူတွေကို အလုပ်ခန့်ရပြီး အပြစ်တခုခု ကျူးလွန်လို့ အလုပ်ထုတ်ရင် အလုပ်ထုတ်ခဲ့ရင် အလုပ်သမားအဖွဲ့အစည်းတွေက ကာကွယ်တတ်ပါတယ်။

အစိုးရကလည်း အောက်ခြေ ဆင်းရဲသားတွေကို လူလူချင်းစာနာထောက်ထားရမယ်လို့ ယူဆပါတယ်။ ဒါနဲ့ ပြည်တွင်း လုပ်ငန်းရှင်အများစု လုပ်ငန်းပြုတ်ကြတာပါ။

၁၀။ အရင်းအနှီး ရဖို့ခက်တာပါ။

လုပ်ငန်းရှင်တော်တော်များများ ပြောကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပိုက်ဆံက လုပ်ငန်းအောင်မြင်ဖို့ လိုတဲ့ အချက်အများကြီးထဲက တခုပါ။ ရဖို့ခက်တာလဲအမှန်ပါ။ လူတိုင်း ငွေအရင်းအနှီးရှာဖို့ အချိန်ကုန် အလုပ်မဖြစ်တဲ့အချိန်မှာ ကိုယ်ဖာသာ ကိုယ်မေးသင့်တာက ပိုက်ဆံရှိရင် တကယ်အလုပ်ဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်မလား ဆိုတာပါ။

ဒါ့အပြင်လုပ်ငန်းရှင်တွေအားလုံး လိုအပ်တဲ့ အရင်းအနှီးတွေရနေရင် ပြိုင်ဆိုင်မူများပြီး အမြတ်ရဖို့ ထင်ထားသလို လွယ်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သတိထားသင့်ပါတယ်။

နိုင်ငံခြားက FDI တွေက လုပ်ငန်းတိုင်း ချေးငွေရတာချင်းတူတဲ့ သူတို့နိုင်ငံမှာ ပြိုလုပ်ဖို့ခက်လို့ အရင်းအနှီးရဖို့ခက်တဲ့ မြန်မာနိုင်ငံကို စွန့်စားပြီး လာလုပ်ကြတာပါ။ ဒါကြောင့် လုပ်ငန်းရှင်တွေက အမြတ်တကယ်လိုချင်ရင် ချေးငွေရဖို့ ခက်တာကို ကုန်းအော်နေဖို့ထက် ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ငွေပမာဏနဲ့ ကိုက်တဲ့ ဘာလုပ်ငန်းကို ဘယ်နယ်ပယ် ဘယ်နယ်မှာ ရှာလုပ်ရမလဲဆိုတာပါ။ ပိုက်ဆံရမဲ့ လုပ်ငန်း အရင်လုပ်ပါ။ ရလာတော့မှ ကိုယ် လုပ်ချင်တာလုပ်ပါ။

၁၁။ ဘဏ်တိုးများတာပါ။

ပြည်တွင်းက အတိုးများများပေးရတာ တူတဲ့လူချင်းပြိုင်ရင် ကိစ္စမရှိပေမဲ့ အခုလို အတိုးနည်းတဲ့ နိုင်ငံခြားသား 

လုပ်ငန်းရှင်တွေနဲ့ ပြိုင်ရတာ မလွယ်ပါဘူး။ ဘာလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ။ .

ဖြစ်တာက အရင် အစိုးရအဆက်ဆက်က ဖြစ်ခဲ့ပြီး နှစ်ရှည်လများ ဖြစ်ခဲ့နေတာတွေဆိုတော့ အချိန်ယူပြီး ပြုပြင်တည်ဆောက်ဖို့လိုနေပါတယ်။

MBA classmate Dr Tin Sein

ေဒါက္တာခင္ခင္ရီ ပရိယတၱိေဖာင္ေဒးရွင္း ၂၀၁၈ခုႏွစ္ ပိဋကသံုးပံု ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္ ေအာင္စာရင္းထုတ္ျပန္

ေဒါက္တာခင္ခင္ရီ ပရိယတၱိေဖာင္ေဒးရွင္းက ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ဇြန္လ ၁၈ရက္မွ ၂၂ရက္ေန႔အထိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ႔တဲ႔ ပိဋကသံုးပံု ပါဠိေတာ္ျမန္မာျပန္ ေအာင္စာရင္းကို ဒီကေန႔ရက္စြဲနဲ႔ ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိုက္ပါတယ္။

တရုတ်တွေ လာနေပြီ

ဟိုတယ်ကြီး၊ခန်းမကြီး၊အထပ်မြင့်တိုက်ကြီးတွေဆောက်တဲ့၊ လမ်းမကြီးတွေဖောက်တဲ့ လုပ်ငန်းခွင် အချို့မှာ တရုတ်အလုပ်သမားတွေနဲ့ အလုပ်လုပ်နေကြတာ တွေ့နေရပါပြီ။ ဒီလိုလုပ်ငန်းခွင်တွေရဲ့ ကန်ထရိုက်က တရုတ်နဲ့ နွှယ်သူတွေဖြစ်တယ်။ တရုတ်အလုပ်သမားဆိုရာမှာ အောက်ခြေသိမ်း အကြမ်းသမားကအစ ကြီးကြပ်သူ အလုပ်သမားခေါင်းအထိ ပြည်ကြီးက တရုတ်တွေဖြစ်နေတာများတယ်။ လေ့လာသိရှိရသလောက် တရားမဝင်မဟုတ်၊ တရားဝင်လာလုပ်ကြတာ။

မြန်မာနိုင်ငံက အလုပ်ကြမ်း လုပ်ငန်းအချို့မှာ ပြည်ကြီးက တရုတ်အလုပ်သမားတွေ လာ လုပ်နေကြပြီ။ တရုတ် တရုတ်ချင်း တရုတ်စကားနဲ့ ပြောဆိုညွှန်ကြား ရတာ အဆင်ပြေလို့ ကြီးကြပ်အုပ် ချုပ်သူတွေကလည်း တရုတ်တွေ ပါပဲ။

ဒီကိစ္စကို ဂုဏ်ယူစရာဘက် က စဉ်းစားရင်တော့ မြန်မာနိုင်ငံ က အလုပ်အကိုင်တွေ ကြွယ်ဝလို့ တရုတ်ပြည်ကြီးဘက်ကတောင် အလုပ်လာလုပ်ကြရတယ်ပေါ့။ ‘ရွှေ’တွေ မလေးရှား၊ စင်ကာပူ၊ ထိုင်းနိုင်ငံတွေထွက်ပြီး 3D လို့ခေါ်တဲ့ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့အလုပ် (Difficult)၊ အန္တရာယ်မကင်းတဲ့ အလုပ် (Dangerous)၊ ညစ်ပတ် ပေကျံတဲ့အလုပ် (Dirty) မျိုးတွေ လုပ်ကြသလို တရုတ်တွေက မြန်မာပြည်ကို အလုပ်ကြမ်းလာ လုပ်တယ်ပေါ့။

ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့အလုပ် ကို ပြည်ပက လာလုပ်ကြတာ မှန် ပေမယ့် သဘာဝချင်းတော့ ကွာတယ်။ 

စင်ကာပူနိုင်ငံက နိုင်ငံခြား သားအလုပ်သမား (အဆင့်အ တန်းပေါင်းစုံ၊ အလုပ်ကြမ်းက အစ အင်ဂျင်နီယာအဆုံး) လက်ခံ ပြီး အလုပ်လုပ်ခွင့်ပေးတာနဲ့ပတ် သက်ပြီး ဘက်ပေါင်းစုံ၊ ရှုထောင့် ပေါင်းစုံက အမြင်အမျိုးစုံ ပြောကြ တာတွေရှိတယ်။ နိုင်ငံခြားသား အလုပ်သမားလျှော့ချဖို့ ပြောကြ တဲ့အသံတွေလည်း ကြားရတယ်။ စင်ကာပူကို တည်ထောင်တဲ့ မစ္စ တာလီကွမ်ယုကို စင်ကာပူစထ ရိတ်တိုင်းမ်သတင်းထောက်က ဒီ ကိစ္စအင်တာဗျူးမေးခွန်းထုတ်ဖူး တယ်။

မစ္စတာလီကွမ်ယုက ‘နိုင်ငံ ခြားအလုပ်သမားတွေကို ဝင်ခွင့် ပြုပြီး အလုပ်လုပ်တာက တွက် ခြေပိုကိုက်ပြီးတော့လည်း ထိ ရောက်တယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ‘Work Permit အလုပ်သမားတွေ ကို ဝင်ခွင့်မပြုဘဲ စင်ကာပူဟာ လက်ရှိအနေအထားကို ရောက် နေလိမ့်မယ်လို့ မင်းထင်သလား’ ဆိုပြီး မေးခွန်းလည်း ပြန်ထုတ် တယ်။ နိုင်ငံရေးသမားအချို့က နိုင်ငံခြားအလုပ်သမားတွေ လျှော့ ချပစ်ဖို့ကိစ္စနဲ့ မဲဆွယ်တယ်။ ခပ် တိမ်တိမ် နိုင်ငံသားမဲဆန္ဒရှင်တွေ ကလည်း ဒါမျိုးကို ကြိုက်တတ် တယ်။ အမြော်အမြင်ကြီးတဲ့ မစ္စ တာလီကွမ်ယုကတော့ ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူ့သဘောထားကို ‘ရွေးကောက်ပွဲ နိုင်ရုံလောက်နဲ့ တော့ ဘာလုပ်မှာတုံး။ လွှင့်သာ ပစ်လိုက်တော့’ဆိုပြီး ဘွင်းဘွင်း ပြောတယ်။ စင်ကာပူက နိုင်ငံခြား ကလာလုပ်တဲ့ အလုပ်သမားတွေ ကြောင့် တိုးတက်ပါတယ်။

မြန်မာနိုင်ငံမှာ တရုတ်အ လုပ်သမားတွေလာပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့အတွက် ဘာအကျိုးရှိသလဲ။ စင်ကာပူလို တိုးတက်မှုတွေ ခံစား ရမှာလား (ကျွန်တော်တို့ အမှန် ကို လက်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့အမြင်မျိုးနဲ့ သုံးသပ်ရအောင်)။ တရုတ် အလုပ်သမားတွေက လက်ရာပိုပြီးသေ သပ်ကောင်းမွန်တယ်။ မြန်မြန်ပြီး တယ်။ ဒီနှစ်ခုစလုံးကို အလုပ်အပ် နှံမယ့်သူက သဘောကျတယ်။ တရုတ်ပြည်က လာလုပ်တာမို့ လုပ်ခလည်း ကောင်းကောင်းပေး ရတယ်။ အလုပ်သမားခ ဈေးကြီး တယ်လို့ အချို့က ပြောတယ်။ (ဒီ ကိစ္စ နောက်ပိုင်းမှာ ဆွေးနွေးပါ မယ်)

လက်ရာပိုသေသပ်တာက တော့ သူတို့က လုပ်နေကျမို့ ကျွမ်း ကျင်တာရယ်၊ အသုံးပြုတဲ့ ခေတ် မီအသုံးအဆောင် လက်နက်ကိရိ ယာတွေရယ်ကြောင့်လည်း တစ် ကြောင်းပါဝင်တယ်။ 

မြန်မြန် ဘာကြောင့်ပြီးတာ လဲ (ကျွန်တော်တို့ အမှန်ကို လက်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ အမြင်မျိုးနဲ့ကြည့်ရ အောင်)။ တရုတ်အလုပ်သမား တွေက အလုပ်ဆင်းချိန်စောတယ်။ ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေတစ်ယောက် ရဲ့ အိမ်အနီးမှာ အထပ်မြင့်တိုက် ကြီးတစ်ဆောင် ဆောက်နေတာ။ မနက် ၅ နာရီ ၃၀ မိနစ်ဆိုရင် အလုပ်သမတွေ၊ အလုပ်သမားတွေ အလုပ်ဆင်းဖို့ တည်းခိုဆောင်ကနေ အုပ်ဖွဲ့ပြီး အလုပ်ခွင်ကို လျှောက်လှမ်းလာတယ်။ စားစရာနဲ့ သောက်စရာကို လက်တစ်ဖက်စီမှာ ကိုင်လာရင်း၊ လမ်းသွားရင်း မနက်စာ ကို စားလာတယ်။ မနက်စာကို တမေ့တမောထိုင်စားမနေဘူး။

မနက် ၆ နာရီကစပြီး အလုပ် ဆင်းတယ်။ အလုပ်ခွင်မှာ နားနေ တာ၊ လေပန်းနေတာ၊ ခိုကပ်နေ တာ မရှိတော့ အလုပ်တွင်တယ်။ သူတို့ကို ပေးရတဲ့လုပ်ခက မြန်မာ အလုပ်သမားကို ပေးရတာထက်ပို တယ်။ သူတို့ကို လုပ်အားခပိုပေး ရပေမယ့် အလုပ်ချိန်အပြည့်အဝ လုပ်တာမို့ မြန်မာအလုပ်သမား ထက် တန်တယ်တဲ့။ 

(ကျွန်တော်တို့ အမှန်ကို လက်ခံနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ အမြင်မျိုးနဲ့ ဆွေးနွေးရအောင်)။ မြန်မာလက် သမား ပန်းရန်နဲ့ ဆောက်လုပ်ဖူးသူ တိုင်းမှာ တူညီတဲ့ ခံစားမှုတွေရှိကြ တယ်။ စိတ်ပျက်အလိုမကျတဲ့ ခံ စားမှုပါ။ မနက် ၉ နာရီလောက်မှ အလုပ်ခွင်ကို ရောက်လာတယ်။ လက်နက်ကိရိယာ လွှသွေးသလို လို၊ ရွေပေါ်သွား သွေးသလိုလို၊ လက်နက်ကိရိယာပြင်သလိုလို၊ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ်နေတာက အကြာကြီး။ ၁၀ နာရီလောက်မှ အလုပ်စတယ်။ အလုပ်လုပ်တော့ လည်း ပျင်းတိပျင်းတွဲ။ ထမင်းစားနားရတာနဲ့၊ လက်ဖက်ရည်သောက် နားရတာနဲ့၊ နေ့လယ်နေ့ခင်း တစ် ရေးတမော နားရတာနဲ့ အလုပ် လုပ်ချိန်က အင်မတန်နည်းပါ တယ်။

အလုပ်သိမ်းလို့ ပြန်ကြတော့ မယ်ဆိုရင် အိမ်ရှင်က မယောင် မလည်နဲ့ မျက်လုံးဒေါက်ထောက် ကြည့်ရတဲ့ ဒုက္ခက ရှိသေးတယ်။ သစ်တိုသစ်စကအစ စုံစီနဖာကို ဆရာသမားများက အိမ်အပြန်မှာ မ,သွားကြတဲ့ထဲ အဖိုးတန်တာပါ မှာစိုးပြီး ဥစ္စာခြောက်ရတာ။ အချို့လက်သမားပန်းရန်က သစ်တိုသစ် စကို ထင်းအဖြစ်သုံးဖို့ အလုပ်အ ပြန်မှာ ယူလေ့ရှိတယ်။ ရပိုင်ခွင့် တစ်ခုလို ခပ်ပြောင်ပြောင်ယူတာ။ 

ဒီကြားထဲ ကြိုတင်အကြောင်း မကြားဘဲ ပျက်ကွက်သူကပျက် ကွက်၊ လူမစုံလို့ အလုပ်မဖြစ်တဲ့ အခါ မဖြစ်။ အလုပ်မလာတာ သေရေးရှင်ရေး အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စလို့ ထင်ရပေမယ့် ဘာမဟုတ်တဲ့ကိစ္စ နဲ့ မလာချင်လို့ မလာတာက များ တယ်။ အလုပ်ခွင်ကိုရော အလုပ် ရှင်ကိုပါ လေးစားမှုမရှိဘူး။

အချို့လက်သမားခေါင်း၊ ပန်းရန်ခေါင်းက အလုပ်နှစ်ခု၊ သုံးခု တစ်ပြိုင်တည်း လက်ခံထားတာမို့ ဟိုတစ်လှည့်၊ ဒီတစ်လှည့် အလုပ် ဆင်းတယ်။ အိမ်ရှင်ကတော့ လာ နှိုးငယ်မျှော်ဖြစ်ရတယ်။ အချို့အ ဖွဲ့က အလုပ်ကို လက်စသတ် မသွားလို့ နောက်တစ်ဖွဲ့ထပ်ခေါ် ရတာလည်း ရှိတယ်။

မြန်မာ ပန်းရန်လက်သမား တွေ သူတို့ကိုယ်တိုင်နေတဲ့အိမ်ကို သွားကြည့်။ ဘယ်သူ့အိမ်မှ လက်စ မသတ်ဘူးလို့ ဆိုရိုးစကားရှိတယ်။ အကျင့်ပါနေတော့ ကိုယ်နေတဲ့ အိမ်ကိုတောင်မှ ပြီးစီးလက်စသတ်အောင် ဆောက်လေ့မရှိဘူးလို့ ဆို လိုတာပါ။ ‘မြန်မာလက်သမားပဲ လွဲ တစ်ထွာတစ်မိုက်ပေါ့’လို့ ပြော နေကျစကားလည်းရှိသေးတယ်။ စနစ်တကျ တိုင်းတာလုပ်တတ်တဲ့ အကျင့်နည်းတော့ စရွေးမကိုက် ဖြစ်လေ့ရှိတာပါ။

တိုက်တာအဆောက်အအုံ ဆောက်လုပ်သူ ၁၀ ယောက်မှာ ရှစ်ယောက်လောက်က ပန်းရန် လက်သမားနဲ့ စကားများရန်ဖြစ်ဖူး ကြတယ်။ ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ လက်စသိမ်းရသူနည်းတယ်။ 

ဒီလိုအချိန်မှာ တရုတ်တွေ ရောက်လာကြတော့တာပါပဲ။

ကြည့်မိရင် မြင်ပါလိမ့်မယ်။ နည်းနည်းနောနော မဟုတ်ဘူး။ တော်တော်ရောက်လာနေပါပြီ။ တရုတ်အလုပ်သမားနဲ့ အလုပ် လုပ်ရတာကို စိတ်တိုင်းကျတယ်။ အလုပ်ပြီးတယ်။ အကုန်အကျ သက်သာတယ်လို့ မြင်လာကြ တယ်။ 

ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ကျွန်တော်တို့ ပန်းရန်၊ လက်သမား တွေ စားမယ့်ထမင်းအိုးကို လာ နှိုက်တာဖြစ်ပါတယ်။ (မပြောချင် ပေမယ့် ထည့်ပြောရဦးမှာ တစ်ခု ကတော့ အနေကြာ တရုတ်အ လုပ်သမားအချို့က မြန်မာမလေး တွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျပါသတဲ့။ ပေါက်ဖော်ကြီးတွေက သားမှတ် မှတ်၊ မယားမှတ်မှတ်ပေါင်းတယ်။ ပြည်ကြီးပြန်ချိန်မှာ လိုက်ချင်ရင် ခေါ်သွားပါသေးသတဲ့။)

ကျွန်တော်တို့ ကိုယ်အလုပ် လုပ်နေပုံတွေကို ကိုယ်ပြန်ပြီး မထောက်မညှာသုံးသပ်ပြင်ဆင် ကြဖို့ အချိန်ကျနေပါပြီ။

 မိကျောင်းမင်း ရေခင်းပြ စကားတွေ များများမပြောလိုပါ ဘူး။

‘တရုတ်တွေ လာနေပြီ’

ကျော်ရင်မြင့်

(ဖော်ပြပါ ဆောင်းပါးသည် စာရေး သူ၏ အာဘော်သာဖြစ်သည်။)
Credit to : 7Day

ျမန္မာႏိုင္ငံသတင္းစာဆရာအသင္း(မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး) တတိယအႀကိမ္ညီလာခံက်င္းပ

ျမန္မာႏိုင္ငံသတင္းစာဆရာအသင္း(မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး) တတိယအႀကိမ္ အသင္းသားစံုညီ ညီလာခံကို ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္၊ နံနက္ ၁၀ နာရီက မႏၲေလးျမိဳ႕၊ မဟာေအာင္ေျမျမိဳ႕နယ္၊ ဥယ်ာဥ္တန္းရပ္ကြက္ရွိ ရတနာပ်ိဳးခင္း စာၾကည့္တိုက္တြင္ က်င္းပသည္။ အဆိုပါအခမ္းအနားသို႔ အသင္းဝင္ ၅၈ဦးထဲမွ ၄၄ဦးတက္ေရာက္ခဲ႔သည္။

တတိယအႀကိမ္ ညီလာခံကို အစီအစဥ္ႏွစ္ရပ္နဲ႔က်င္းပခဲ႔တာျဖစ္ၿပီး ညီလာခံပထမပိုင္းမွာ ၂၀၁၅-၂၀၁၈ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕က ၿပီးခဲ႔တဲ႔သံုးႏွစ္တာေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ဘ႑ာေရးရွင္းတမ္းမ်ားကို ရွင္းလင္းတင္ျပၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အစီအစဥ္ဒုတိယပိုင္းကိုဆက္လက္က်င္းပရာ စာေရးဆရာသိုက္ထြန္းသက္ဦးေဆာင္သည့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕၏ ႀကီးၾကပ္မႈျဖင့္ ၂၀၁၈-၂၀၂၁ တိုင္းေဒသႀကီးအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕သစ္ကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လိုက္သည္။

(၅၂) ႀကိမ္ေျမာက္ သံယုတ္ျမန္မာျပန္စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္း (၂၀၁၈)

 ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးက (၅၂)ႀကိမ္ေျမာက္ သံယုတ္ျမန္မာျပန္စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းမ်ားကို စာေျဖဌာနအလိုက္ ေအာက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာလိုက္ပါသည္။

(က) တစ္ႏိုင္ငံလုံး ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယရသူမ်ားစာရင္း 

(ခ) ရန္ကုန္တိုင္းစာေျဖဌာနမ်ား
    ၁။ ရန္ကုန္အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ + ၂။ မဂၤလာဗ်ဴဟာ
    ၃။ ကမၻာေအး
    ၄။ ေမွာ္ဘီ 
    ၅။ ေျမာက္ဒဂံု 
    ၆။ လိွဳင္(ေဇယ်ဝတီ)
    ၇။ တာေမြ (သာသနာ့မာရ္ေအာင္)
    ၈။ တာေမြ (ပါရမီ)
    ၉။ တြံေတး (ဘုရားႀကီးစံျပေက်းရြာ) 

(ဂ) ဧရာ၀တီတိုင္းစာေျဖဌာနမ်ား
    ၁၀။ ပုသိမ္
    ၁၁။ ဟသၤာတ
    ၁၂။ ဒါးက
    ၁၃။ ႀကံခင္း

(ဃ) မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးစာေျဖဌာနမ်ား
    ၁၄။ ေခ်ာက္ 
    ၁၅။ ၀ါဇီ

(င) မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီးစာေျဖဌာန
    ၁၆။ မႏၱေလး-၂
    ၁၇။ မႏၱေလး-၃ 
    ၁၈။ ျပင္ဦးလြင္ 

(စ) စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီးစာေျဖဌာန
    ၁၉။ စစ္ကိုင္း 
    ၂၀။ ေျမာင္

(ဆ) ႐ွမ္းျပည္နယ္စာေျဖဌာန
    ၂၁။ ေညာင္ေ႐ႊ 

(ဇ) မြန္ျပည္နယ္စာေျဖဌာန
    ၂၂။ သထံု
    ၂၃။ သံျဖဴဇရပ္

(စ်) ေနျပည္ေတာ္တိုင္းစာေျဖဌာန
    ၂၄။ ေနျပည္ေတာ္ 

(ည) ကရင္ျပည္နယ္စာေျဖဌာန
    ၂၅။ ေကာ႔ကရိတ္
    ၂၆။ ဘားအံ

Credit to : ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီး

အဟိတ္တိရစၧာန္

ဒီေန႔ ဆိုင္မွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတုန္း အသက္ႀကီးႀကီး အဘႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုင္ကိုေရာက္လာတယ္။

ပုသိမ္ႀကီးစာေရးဆရာအသင္းက ဆရာေတြနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔ လမ္းညႊန္ေပးပါလား လူေလး။

ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တာလဲဗ်။ ဒါနဲ႔ ဘယ္ကလာတာလဲ။

ျပည္ႀကီးတံခြန္ကလာတာ။ ဘယ္သူနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ရပါတယ္။

ခဏေစာင့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းဆက္ေပးပါ့မယ္။

ကိုႀကီးေရ ဘယ္မွာတုန္း။ ဒီမွာျပည္ႀကီးတံခြန္ကတဲ႔ စာေရးဆရာအသင္းဝင္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ႔ ငါဆိုင္မွာ ေစာင့္ခိုင္းထားလိုက္မယ္။

ဒါပုသိမ္ႀကီးစာေရးဆရာအသင္း အတြင္းေရးမွဴးပါ။ ကိစၥသူနဲ႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။

ပုသိမ္ႀကီးမဂၢဇင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္႔ေဆာင္းပါးေလးပို႔ခ်င္လို႔ပါ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေဖာင္ပိတ္ၿပီးလို႔ ထြက္ေတာင္ထြက္ေတာ႔မွာ။ မမီေတာ႔ဘူးဗ်။ ေနာက္ႏွစ္အတြက္ကလည္း ေပ်ာက္မွာစိုးလို႔ ယူမထားရဲဘူးဆရာ။

ေၾသာ္ ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္ထြက္တယ္ဆိုလားလို႔။ ျပည္ႀကီးတံခြန္ကဆရာတစ္ေယာက္က ညႊန္လိုက္လို႔။

မဟုတ္ပါဘူးဆရာ။ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ပါ။ ေနာက္ႏွစ္မွ ပို႔လို႔ရေတာ႔မွာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမဟုတ္လည္း အျခားပို႔လို႔ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္မေနႏိုင္လို႔ ေဆာင္းပါးပါလား ျပၾကည့္ပါ အဘ။

ကိုယ္အားထုတ္ထားတာေလး အဲဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးၾကံဳရရင္ သိပ္စိတ္အားငယ္တတ္တဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္နဲ႔ႏိႈင္းမိလို႔ ယူၾကည့္မိလိုက္တယ္။ စစ္တပ္တရားေတာ္တဲ႔။

ဒီေဆာင္းပါးမ်ိဳးက ရတနာပံုေန႔စဥ္ကိုပို႔လို႔ရတာပဲ အဘရဲ႕။

ပို႔ၿပီးၿပီ ရွည္ေနလို႔တဲ႔ျပန္ေပးလိုက္တယ္။

ဒါဆို ျမဝတီမဂၢဇင္းပို႔လို႔ရေသးတာပဲ။ အျပင္တိုက္ေတြကေတာ႔ သူတို႔သြားတဲ႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ မကိုက္ရင္ အဘေဆာင္းပါးေကာင္းေနလည္း မသံုးေလာက္ဘူး။

ေအးကြ ေက်းဇူးပဲ။ အဘေရးထားတာဆိုေပမယ္႔ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီးတရားကို ျပန္ကူးၿပီး အဘအာေဘာ္ေလးထည့္ထားတာပါ။ ၁၉၅၁ခုႏွစ္က ေဟာထားတာဆိုေတာ႔ အဘထက္ကို ၆ႏွစ္ေလာက္ႀကီးေသးတာေလ။ ေနာက္ၿပီးဒါက အဘ ပထမဆံုးေရးတဲ႔ ေဆာင္းပါးပါ။

ေကာင္းပါတယ္ အဘ။ ကိုးကားသင့္တာ ကိုးကားၿပီး ကိုယ္႔အာေဘာ္ေလးနဲ႔ ျပန္ျပင္ေရး။ တရားတစ္ပုဒ္လံုး ျပန္မကူးနဲ႔။ ေအဖိုးေလးမ်က္ႏွာေလာက္ဆို သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြအတြက္ အဆင္ေျပပါတယ္။ အခုဟာကေတာ႔ သိပ္ရွည္လြန္းေနတယ္။

ကိုႀကီးက ျမဝတီမဂၢဇင္းတိုက္လိပ္စာ၊ ဖုန္းနံပါတ္ေတြေပးၿပီး ျပန္သြားေလရဲ႕။

၁၉၅၁ခုႏွစ္က စစ္တပ္တရားေတာ္ဆိုေတာ႔ စိတ္ဝင္စားၿပီး ဖတ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ကိုယ္စာဖတ္ေနတာျမင္ေတာ႔ အဘႀကီးက အာလာဘသလာဘေျပာရင္း အေမာေျဖ ထိုင္ေနတယ္။ စစ္တပ္အတြက္ေဟာခဲ႔တာဆိုေပမယ္႔ ဘာသာေရးလိုက္စားတဲ႔ ပေဒသရာဇ္စစ္ေသနာပတိ၊ ရွင္ဘုရင္ေတြရဲ႕ ေနာက္လိုက္ငယ္သား၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ ဘာသာသာသနာအေပၚထားတဲ႔ စိတ္ေနသေဘာထားေတြကို ေဟာထားတာေတြ။ေဆာင္းပါးကလည္း ဘာသာေရးနဲ႔ႏြယ္ၿပီးေရးထားေလေတာ့ စကားေျပာရင္း ဘာသာေရးဘက္ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ေလသံကလည္း မင္းေသခ်ာနားေထာင္ကြ ဒါမ်ိဳးက ၾကားရခဲတယ္။ ၾကံဳတုန္းေျပာျပတာဆိုတာမ်ိဳးေတြ ပါလာေတာ႔။ ဖတ္လက္စေဆာင္းပါး အသာခ်ၿပီး နားစိုက္မိတယ္။

ဟုတ္ ေျပာပါအဘ။ ဗဟုသုတရတာေပါ့။

ဒီလိုကြာ ဆံပင္ျဖတ္ၿပီး ဘုရားလွဴတယ္ဆိုရင္ ကုသိုလ္ရတယ္ကြ။ အဲ ေရာင္းစားရင္ေတာ႔ အကုသိုလ္ျဖစ္ကေရာ။

ကိုယ္႔ဆံပင္ကိုယ္ ျဖတ္ေရာင္းစားတာပဲ အဘရယ္ ဘာလို႔ အကုသိုလ္ျဖစ္ရတာလဲ။

ေလာဘေလကြာ။ ေလာဘျဖစ္ေတာ႔ အကုသိုလ္ျဖစ္တာေပါ့။ ေနာက္ ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ ဒီအတိုင္းခူးၿပီးပန္မယ္ဆိုရင္ အကုသိုလ္ကြ။ အဲ ဘုရားလွဴလိုက္ရင္ေတာ႔ ကုသိုလ္ျဖစ္ျပန္ေရာ။ အကုသိုလ္က ၁၄ပါးရွိတာကြ။တစ္ခုပဲကြာ လူေတြမွာ ေမတၱာရွိတယ္။ တိရစၧာန္ေတြမွာ ေမတၱာရွိေနတာေတာ႔ ဆန္းတယ္ကြ။

တိရစၧာန္က ဘာလို႔ေမတၱာမရွိရတာလဲ အဘ။

အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟေလကြာ။ အေဒါသဆိုတာ ေမတၱာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ဘာလို႔ ေမတၱာရွိေနတယ္ဆိုတာ နားမလည္ဘူး။ ေလာကႀကီးကဆန္းတယ္ကြ။

အဘေျပာတာ အဟိတ္တိရစၧာန္ကို ေျပာခ်င္တာထင္တယ္။

အံမယ္မင္းက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ။ ဟုတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ ခုနေျပာတာ ဟိတ္သံုးပါးပဲ။ စုစုေပါင္းဆို ၆ပါးရွိတာ။ ဟိတ္မွမရွိဘဲ ဘယ္လိုေမတၱာကရွိေနလဲမသိဘူး ဆန္းတယ္။

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ အေမာဟ ဟိတ္ ၆ပါးေပါ့ေနာ္ အဘ။

ေအးကြ။

အဟိတ္နဲ႔ ပဋိသေႏၶေနတာပါ အဘ။ သူက အကုသလဝိပါက္ ဥေပကၡာသႏၱီရဏစိတ္နဲ႔ပဋိသေႏၶေနတာကို ေျပာတာအဘ။ အဟိတ္ဆိုေပမယ္႔ ဒုဂၢတိအဟိတ္နဲ႔ သုဂတိအဟိတ္ဆိုၿပီး ဘံုအားျဖင့္ ထပ္ကြဲေသးတာ။ ဒုဂၢတိအဟိတ္ကေတာ႔ တိရစၧာန္အပါအဝင္ အပယ္ေလးဘံုေပါ့။

သုဂတိအဟိတ္နဲ႔ ပဋိသေႏၶေနတာ လူေတြထဲမွာေရာ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာႀကီးေတြမွာပါ ရွိတယ္။ သူတို႔လည္း အဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ေတြပါပဲ။

အဟိတ္တိရစၧာန္ဆိုေပမယ္႔ ေမြးၿပီးသြားရင္ စိတ္အက်ဥ္း ၈၉၊ စိတ္အက်ယ္ ၁၂၁မွာ အကုသိုလ္စိတ္ ၁၂ပါး၊ အဟိတ္စိတ္ ၁၈ပါးထဲက ဘုရား၊ ရဟႏၱာေတြမွာျဖစ္တတ္တဲ႔ ဟသိတုပၸါဒ္ကို ဖယ္ထားၿပီး က်န္တဲ႔ ၁၇ပါး၊ မဟာကုသိုလ္စိတ္ ၈ပါး စုစုေပါင္း ၃၇ပါးေသာ စိတ္ေတြပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ အဲဒီစိတ္ေတြထဲက ေနာက္က မဟာကုသိုလ္စိတ္ ၈ပါးသည္ ေသာဘဏသာဓာရဏေစတသိက္ ၁၉ပါးထဲက အေဒါသေစတသိက္နဲ႔ယွဥ္ႏိုင္တာမို႔ ခုတင္က အဘေျပာတဲ႔ ေမတၱာ၊ တနည္းအားျဖင့္ ခႏၲီပါပဲ။

ေဟ အဲလိုလား။

ဟုတ္ကဲ႔ ကြ်န္ေတာ္အမွတ္မမွားဘူးဆိုရင္ အဲလိုပဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေအာင္မ်ိဳးထြန္းေက်ာ္

သုခမြို့တော် (City of Joy) ရုပ်ရှင်

ဆရာမြသန်းတင့် ဘာသာပြန်ထားတဲ့ သုခမြို့တော် (City of Joy)။ ဘာသာပြန်စာအုပ်နဲ့ကွဲလွဲတာတွေရှိပေမယ့် ရုပ်ရှင်အနေနဲ့လည်း တော်တော်ကောင်းပါတယ်။

ဟာစာရီ ⏩ ဒီမှာ ကျွန်တော်က ပါးမွှားတစ်ယောက်ပါ။ ပါးမွှားတစ်ယောက်အဖြစ်မွေးလာတယ်။ အဲဒါက ကျွန်တော့်ကံတရားပဲလေ။ ဒီလိုအတွေးကြီးကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ထပ်ပြီးတော့ မဖျားယောင်းပါနဲ့တော့ဗျာ။

ဒေါက်တာမက်စ် ⏩ လောကကြီးက ခင်ဗျားအတွက်မဟုတ်ဘူးလားဗျာ။ ခင်ဗျား အသားနည်းနည်းညိုတာလေးပါဗျာ။ စာမတတ်တာက ဒုက္ခဖြစ်စေတဲ့ လမ်းကြောင်းပဲဗျ။

ဒီမွာ Download Link : သုခမြို့တော်

၂၀၁၈ တကၠသိုလ္ဝင္စာေမးပြဲေအာင္စာရင္း

၀၁။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး

၀၂။ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး

၀၃။ ေနျပည္ေတာ္

၀၄။ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး

၀၅။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး

၀၆။ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး

၀၇။ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး

၀၈။ တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး

၀၉။ ကခ်င္ျပည္နယ္

၁၀။ ကယားျပည္နယ္

၁၁။ ကရင္ျပည္နယ္

၁၂။ ခ်င္းျပည္နယ္

၁၃။ မြန္ျပည္နယ္

၁၄။ ရခိုင္ျပည္နယ္

၁၅။ ရွမ္းျပည္နယ္

၁၆။ ႏိုင္ငံျခား

Credit : http://www.myanmarexam.org/index.html

၂၀၁၈ - တကၠသိုလ္ဝင္ ေအာင္စာရင္းဆိုင္ရာအခ်က္အလက္မ်ား

၁။ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း

၂။ TopTen

၃။ သိပၸံတြဲ TopTen (ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးအလိုက္)

၄။ ဝိပၸံတြဲ TopTen (ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးအလိုက္)

၅။ ဝိဇၨာတြဲ TopTen (ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးအလိုက္)

Credit : http://www.myanmarexam.org/index.html

၂၀၁၈ ခုႏွစ္ တကၠသုိလ္၀င္စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းမ်ား ဇြန္ ၂ ရက္တြင္ ထုတ္ျပန္မည္

ေနျပည္ေတာ္ ေမ ၂၈

၂၀၁၈ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္းက က်င္းပ စစ္ေဆးခဲ့ေသာ တကၠသုိလ္၀င္ စာေမးပြဲ ေအာင္စာရင္းမ်ားကုိ ဇြန္ ၂ ရက္၊ စေနေန႔ နံနက္ ၆ နာရီတြင္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ စာစစ္ဦးစီးဌာနမွ သိရသည္။

အဆုိပါ ေအာင္စာရင္းမ်ားကုိ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးရွိ သက္ဆုိင္ရာ စာစစ္ဌာနေက်ာင္း မ်ားတြင္ တစ္ခ်ိန္တည္း ကပ္ထားမည္ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အျပင္ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၁) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၁) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၃) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၁) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၂) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္(၁) အေျခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္း တုိ႔တြင္လည္း တုိင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္မ်ား၏ ေအာင္စာရင္း မ်ားကုိ ကပ္ထားမည္ ျဖစ္သည္။

တုိင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္အလုိက္ ေအာင္စာရင္းမ်ားအား သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ ပညာေရးမွဴးရုံးမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ ခရုိင္အလုိက္ သိရွိလုိပါက သက္ဆုိင္ရာ ခရုိင္ပညာေရးမွဴးရုံး မ်ားတြင္ လည္းလည္းေကာင္း၊ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ သိရွိလုိပါက သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးရုံး မ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ ဇြန္ ၂ ရက္ နံနက္ ၆ နာရီ ေနာက္ပုိင္းတြင္ စုံစမ္း ေမးျမန္းႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေအာင္စာရင္း ထုတ္ျပန္မည့္ ဇြန္-၂ ရက္ နံနက္ ၆ နာရီတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ စာစစ္ဦးစီးဌာန Website ျဖစ္ေသာ www.myanmarexam.org တြင္ ၀င္ေရာက္ ၾကည့္ရႈႏုိင္ရန္ စီစဥ္ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

(သတင္းစဥ္)