"နန်နင်မြို့ကို လာရောက်ရတာ ပင်ပန်းသွားပြီလို့ ထင်ပါတယ်။ နန်နင်းမြို့ကို လည်ပတ်စေချင်တဲ့အတွက် အချိန်တွေအများကြီး မဖြုန်းတော့ပါဘူး။ ဟိုတယ်ကို ရောက်ပြီး ရှော့ပင်မသွားဘူး။ ကျုန်ရှန်လမ်းကို မသွားဘူး ဆိုရင်တော့ ကျွန်မဝမ်းနည်းရပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် လုံခြုံရေးကိုတော့ အထူးဂရုစိုက်ပါဦး။ အားလုံး အဆင်ပြေပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးပါတယ်"
 |
| နိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးဌာန ဒုတိယညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် မစ္စဝေယွီ (Wei Yu)ကို တရုတ်-မြန်မာချစ်ကြည်ရေးကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့က အမှတ်တရလက်ဆောင်ပစ္စည်းပေးအပ်စဉ် |
 |
| ၁၉၅၈ခုနှစ် နန်နင်းမှာ ကျင်းပတဲ့ အစည်းအဝေးတစ်ခုမှာ နန်နင်း(NanNing)၊ ကွေ့လင်(GuiLin)၊ လျှိုကျို့ (LiuZhou) မြို့တွေရဲ့ အကြီးစားစက်မှုစီမံကိန်တွေအတွက် ဥက္ကဋ္ဌကြီးမော်စီတုန်း ခွင့်ပြုပေးခဲ့တဲ့စားပွဲ |
 |
| ကျုန်ရှန်လမ်းညစျေး |
ကျုန်ရှန်လမ်းက ကျွန်တော်တို့ တည်းခိုတဲ့ နန်နင်းဟိုတယ်နဲ့ နှစ်လမ်းကျော်မှာ ရှိတယ်။ တရုတ်နိုင်ငံရဲ့ နာမည်ကြီး အစားအသောက်စျေးတွေထဲက တစ်ခုပါ။ အဲဒါအပြင် နန်နင်းမြို့ရဲ့ အဓိကကျတဲ့ ညစျေးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ သူက ညနေ ၄ နာရီလောက်ကနေ နံနက် ၃ နာရီလောက် အထိဖွင့်တယ်။ ၁၄ ယောက်လာတဲ့ အဖွဲ့မှာ နှစ်ယောက်သာ ဟိုတယ်မှာနေခဲ့ပြီး၊ ကျန် ၁၂ ယောက်လုံး အဲဒီစျေးရှိရာဆီ သွားခဲ့ကြတယ်။ ကျုန်ရှန် လမ်းလျှောက်ညစျေးက ရုန်ကျန်မြစ်ကမ်း မနီးမဝေး၊ ရုန်ကျန်မြစ်ကူးတံတားနဲ့ တောင်ယွမ်မြစ်ကူးတံတား အကြား၊ ကျန်ဘေ့ရိပ်သာလမ်းနဲ့ ဂုန်ဟီလမ်းကြားမှာ ရှိတယ်။
တရုတ်နိုင်ငံရဲ့ ခရီးသွားလာရေးဝက်ဘ်စာမျက်နှာတွေကို ဝင်လေ့လာကြည့်တဲ့အခါ ကျုန်ရှန်လမ်း ညစျေးက ကွမ်ရှီပြည်နယ်၊ နန်နင်းမြို့ရဲ့ ခရီးသွားလာရေး ဆွဲဆောင်တဲ့ အထင်ကရနေရာ တစ်ခုပါ။
နန်နင်းဟိုတယ် တောင်ဖက်ဂိတ်ပေါက်ကနေ မင်းရှန်လမ်းကိုကျော်ပြီး ချောင်ရမ်းလမ်းနဲ့ မင်ချုရိပ်သာလမ်းဆုံ ကို ရောက်တာနဲ့ လူပင်လယ်ကြီးနဲ့ ကြက်ပျံမကျစည်ကားနေတဲ့ ကျုန်ရှန်ညစျေးကို လှမ်းမြင်ရတာက တစ်နှစ်မှ တစ်ခါလုပ်တဲ့ ရွာဘုရားပွဲနဲ့တောင် တူနေသေးတော့တယ်။ မင်ချုရိပ်သာလမ်းကိုကျော်ပြီး ကျုန်ရှန် လမ်းကိုကူးဖို့ စက္ကန့်သုံးဆယ်လောက် စောင့်ရတယ်။ ကျယ်ဝန်းလှတဲ့ လမ်းကိုဖြတ်ကူးဖို့ လမ်းဆုံမီးပွိုင့်မှာ ယာဉ်ထိန်းရဲ တစ်ယောက် ကိုတောင် မမြင်မိခဲ့ဘူး။ အုံနဲ့ကျင်းနဲ့ သွားနေကြတဲ့ လူတွေက မီးနီမယ့်အချိန်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ပေး ကြသလို၊ မီးနီခါနီးအချိန်ကို အလုအယက်ဖြတ်ကူးဖို့ အရှိန်မလျော့ဘဲမောင်းတဲ့ ကားရယ်လို့လည်း မမြင်မိခဲ့ဘူး။ အားလုံးက တက်တက်ကြွကြွ လှုပ်ရှားနေကြတာ မှန်ပေမယ့် ပျာယာခက်နေကြတာမျိုး မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ကို ဒီလိုစိတ်ရှည်နိုင်အောင် ဘယ်အရာတွေက စေ့ဆော်နေတာလဲ။ ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့ ရောက်ခဲ့တဲ့ ပြည်နယ်နဲ့ မြို့တွေမှာ နေရာအတော်များများက မြို့လူထု စိတ်လက်ကြည်လင်၊ အေးအေးသက်သာ နေနိုင်မယ့် အခြေအနေတွေ ဖန်တီးပေး ထားတာ သတိထားမိတယ်။
လမ်းဆုံလမ်းထောင့်တွေမှာ အရိပ်ကောင်းတဲ့သစ်ပင်ကြီးတွေ၊ အဲဒီသစ်ပင်တွေအောက်မှာ အမြဲသန့်ရှင်းေ နတဲ့ ထိုင်ခုံတွေ၊ ကျောက်ခုံတွေ၊ သွားရေးလာရေးအတွက် စက်ဘီးတွေ၊ လျှပ်စစ်ဆိုင်ကယ်တွေ ပေါပေါများများ ရှိနေတယ်။ လမ်းတွေဆိုလည်း ကားလမ်းကသက်သက်၊ စက်ဘီးဆိုင်ကယ်လမ်းကသက်သက်၊ အဲဒီစက်ဘီးဆိုင်ကယ်လမ်းတွေ ထဲ ကားတက် မမောင်းနိုင်အောင် လမ်းအဝင်ဝတွေမှာ ငုတ်တိုင်တွေ ဆိုက်ထားတာမျိုးတွေက မိမိကိုယ်ကိုလုံခြုံတယ် လို့ ခံစားရစေတယ်လေ။
နိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးဌာန ဒုတိယညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် မစ္စဝေယွီနဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေဧည့်ခံတဲ့ ညစာစားပြီးမှ ထွက်လာကြတာမို့ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့ စျေးအတွင်းကို လေ့လာရုံသက်သက်၊ ရောက်ဖူးရုံသက်သက် ရောက် သွားခဲ့ကြတယ်။ ဒီစျေးမှာက တရုတ်နိုင်ငံ ပြည်နယ်ပေါင်း ၃၃ ပြည်နယ်က တရုတ်ရိုးရာအစားအစာတွေကို တည်ခင်း ရောင်းချနေကြတာပါ။ အကင်၊ ပင်လယ်စာ၊ အသီးအနှံနဲ့ အခြားထူးခြားတဲ့ အစားအစာပေါင်းစုံကို မြည်းစမ်းကြည့် ခွင့်ရကြမှာပါ။
အောင်မျိုးထွန်းကျော်
Credit : PaukPhaw
0 comments:
Post a Comment